Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μουσούρης, Σπύρος Ν."

Αγκλέουρας λέγεται και το κακόν, το δαιμονικόν πνεύμα, ο διάβολος και εν κατάρα «σύρε στον αγκλέουρα!» (Κυρίως αγκλέουρας (ο)= παιδί δύστροπο και γκρινιάρικο)

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Αξίζει μια παλιόκοττα για δέκα πουλακίδες

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Από την γκορφή ως τα νύχια

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Ερμηνεία: Ολόκληρο το σώμα του ανθρώπου από την κορυφή της κεφαλής εώς τα άκρα των ποδιών

Βάνει την ορά του σε ούλα τα πράματα

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Βόιδι τση κατοχής!

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Ερμηνεία: Βλάκα! Η φράση εννοεί υπεροχήν και αφθονίαν βλακίας και ανοησίας “η κατοχή είναι κ αντίκρυ της Ιθάκης ΝΔ άκρα της Αιτωλοκαρνανίας, όπου βόσκουν πολλά βόιδια υποτίθεται ο υβριζόμενος

Γης και κλήματα

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Προσφώνησις όταν βλέπη κανείς άνθρωπον που έχει πολύ καιρό να ιδή, π. χ. Τί γίνηκες; μωρέ νοικοκυρά; 'μπα γης και κλήματα

Για τ' άντι πόχει τέσσαρες τρύπες

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Ερμηνεία: Δίδεται ως απάντησις όταν ερωτά κανείς χωρίς λόγον, γιατί;

Έβγαλε το λιθοπάτωμα (για να καταφέρη να κανονίση τη δουλειά του)

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Συνοδεύεται από κείμενο ....

Είναι ένας Ιγιούδας

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Μικρό παιδί πολύ ανήσυχο. Ο Ιούδας ως προδώσας τον Χριστόν θεωρείται ως άνθρωπος κάμνων μόνον κακάς πράξεις, κατ'αναλογίαν και εις το παιδί

Είναι κουβέλι

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Δηλαδή γερός άνθρωπος και πάχος

Η καλή δουλειά θέλει το κολάγιο της

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Η λαϊκή παράδοσις και εις την Ιθάκην παραδέχεται ότι οι Νεράϊδες πολλές φορές αλλάζουν τα παιδιά, τη νύχτα που κοιμώνται. Πέρνουν τα γερά, έξυπνα και υγιή παιδιά και αφήνουν αντί γι’ αυτά τα δικά τους παιδιά, που είναι κοντά, ηλίθια και μοιάζουν σαν να ζουν εις άλλον κόσμον και τα μη εννοούν τα γύρω τους. Αυτά τα παιδιά, επειδή τ’ αλλάζουν οι νεράϊδες λέγονται: αλλαχτά. Πιστεύεται δηλ. ότι τα «βλαμμένα»...

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Θέλεις τα πυργιά σου κράτει, θέλεις άστα και περπατει

Μουσούρης, Σπύρος Ν.

Πυρί (το) = η οπή του βαρελιού και το βούλωμα της οπής ταύτης

Καθαρά, τα = τα άχρηστα και βλαβερά χόρτα ή αγκάθια, που βγάζομεν από τ' αμπέλιαμε το βοτάνισμα ή το πάστρεμα. Από την λέξιν “κάθαρα” παράγελα και το όνομα της Μονής της νήσου, της Παναγίας της Καθαριώτισσας, η οποία εκτίσθη εκεί επειδή ευρέθη μια εικόνα της Παναγίας μέσα εις τα καθαρά, καθώς επαντρέυανε τ΄αμπέλια. (Αργότερα ωνομάσθη από τους λογιώτερους το μοναστήρι Μονή της Καθαρών).

Μουσούρης, Σπύρος Ν.