Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαγκάνης, Ευστάθιος"
-
Άρι τομ μάύρο λούννετο, άρι σαπουνέζε το
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929)Λέγεται επί των μη μεταβαλλομένων ή φύσει αδιορθώτων -
Από το θέρος ίσα με τις εληές. δεν πολείπουν η δουλειές
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929) -
Βάλαν το λωλλό να βιάλη το φει που την τρύπα
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929)Ερμηνεία: Επί των χρωμένων άλλοις ως όργανον -
Έλα το Μάρτη να με δης, για να χολιάς, για να χαρής
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1930) -
Είπαν τόλλωλό να χέση, κ' έκατσε κ' εξεκωλώθη
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929)Ερμηνεία: Επί των φύσει φλυάρων -
Εκτυπουσαν τηγ κάττα με τ' αξίγκι και 'ψηλοκαμάρωνε κι' όνταν της το 'πήρασι εψηλομιαούριζε
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929)Ερμηνεία: Επί των παρακαλουμένων και χορτασμόν προσποιουμένων και μετά ταύτα παρακαλούντων και μη ευρισκόντων και ως κε τουτου παραπονουμένων -
Ενός χρόνου μελέτημα, μιανής ώρας κάμωμα
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1930) -
Καμμένος και μπυρισμένος
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1930) -
Μαρτίου και Σεπτεμβρίου ίσια τα μερόνυκτα
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929) -
Ο λωλλός με τηλ λωλλάρα του γεμίζει τηγ κοιλάραν του
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929)Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων τον αδιάφορον και τρελλόν -
Ο Μάρτης με το λούλουο κι Απρίλης με το στάχυ κι ο Μας ο καλορρίζικος δεμάτι εις τ' αλώνι
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929) -
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πούχει ταις πέντε γνώμαις μιαν εβρέχει, μιαν χιονίζει, μιαν τον ήλιον σκλιβανίζει
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929) -
Ο Νηόμπρης με τα νηά νερά, δεκέμπρης δίκηοι σπόροι
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929) -
Όποιος δεν φοηθή του Μάρτη τον Βορράν, ταπρίλη τη νοτιά και του Μα την πείναν μήε τον Θεόν δεν φοάται
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929) -
Οι λωλλοί κουδούνια θορούν' να τους εγρωνίζουν; από τις δουλιές των φαίνονται
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1930)Ερμηνεία: Επί των εγνωσμένης αφροσύνης όντων -
Οκτώβρη και δεν έσπειρες, τίποτε που δεν έκανες
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929) -
Ολίς τοδ δέρνουν δεκοχτώ και δεν τοδ δέρν' ο νους του
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1929)Ερμηνεία: Επί των ανοήτων -
Οπούχει κόρη όμορφη του Μάρτη ήλιος μην την δη
Λαγκάνης, Ευστάθιος (1930)