Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυριαζής, Ν."
-
Αν ήταν καλή η συντροφκιά, εκάμναν τζαι τες γεναίτζες.
Κυριαζής, Ν. (1940) -
Απόν εσύντυθεν, έθαψαν τον ζωντανόν
Κυριαζής, Ν. (1940) -
Απόν εσύντυθεν, επέθανεν
Κυριαζής, Ν. (1940) -
Δαχαμαί μιλούμεν, τζαί πέρα συντυχχάνουμεν
Κυριαζής, Ν. (1940)Όταν άλλα ημείς λέγομεν και άλλα εννοούσιν οι συνομιληται μας. Επί παρεξηγήσεως -
Δείξε μου της συντροφκιάς σου να σου πω για τα μυαλά σου.
Κυριαζής, Ν. (1940) -
Δείξε μου της συντροφχιάς σου, να σου πω την αθρωπιάς σου.
Κυριαζής, Ν. (1940) -
Να συντυχχάνω μ' έναμ πόδει αμπέλια τζαι χωράφια
Κυριαζής, Ν. (1940)Οι λογικοί και φρόνιμοι νοικοκύρηδες να τυγχάνουν προσοχής. -
Όπκοιος έδει σύντροφον, έδει αφέντην
Κυριαζής, Ν. (1940)Ο ένας αδυνατεί να ενεργήση χωρίς συνεννόησιν με τον άλλον, πράγμα που συμβάλλει εις ζημ΄πιας και προστριβάς -
Όποιος εσ συντυχχάνει, εθάψαν τον ζωντανόν.
Κυριαζής, Ν. (1940)Εκείνος που σιωπά παρεξηγείται, συνεπώς καταστρέφεται -
Παρά να συντυχχάνη, κάλλιον να κλάννη.
Κυριαζής, Ν. (1940)Δι 'όσους η ομιλία των και η συναναστροφή είναι ανιαρά. -
Πε μου ποιά εν η συντροφκιά σου να σου πω ποιά εν η αθθρωπιά σου.
Κυριαζής, Ν. (1940) -
Πε μου της συντροφιάς σου, να σου πω την αθθρωπχιάς σου.
Κυριαζής, Ν. (1940)Ο συντροφός και ο φίλος μας αντικατοπτρίζει.