Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουρτίδης, Περικλής"
-
Άνοιξι πάλι του ξερό τ'
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Ερμηνεία : Άνοιξε πάλιν το κακόν του στόμα κ συγχρόνως άρχισε να κλαίει ακαταπαύστως -
Άχαρα τα 'χει
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Ερμηνεία: Λέγεται δι' εκείνους, οίτινες ευρίσκονται εις επικίνδυνην θέση ή δεν υπάρχει δι' αυτούς ελπίς σωτηρίας ή δεν υπάρχει ελπίς να εύροσι χάριν – συνων. Λέγεται κ' “Δεν θα τη χαριτώσ'” -
Εγώ του καβούκι μ' καίιτι, κείνους του τσιγάρου τ' θελ' ν'ανάψ'
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Θαρρείς πουρδή ήταν κι τουν έκλασι
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Ερμηνεία: Λέγεται προς παίδας, οίτινες λίαν απεμιμήθηνων εις τα ελαττώματα και τας κακάς προαιρέσεις τοις πατέρας -
Καλώς τα ξυπνητούρια
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Παρά των μητέρων προς τα τέκνα οσάκις ταύτα γενικώς κ΄ ησύχως εξυπνήσωσιν -
Ντροπίτσα τρώει πετρίτσα
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Ερμηνεία: Λέγεται προς τους εξ' εντροπής ή ανοήτου συστολής ης των αναγακιοτέρων στερουμένους -
Τα δίν' όφρυδα
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Ερμηνεία: Περί της εξ αμελείας επινείσεως των γονέων και αδυναμίας προς τας ανοήταις κ' απρεπείς πράξεις των παίδων -
Το γουδί το γουδοχέρι
Κουρτίδης, Περικλής (1892) -
Του πάντρεψα
Κουρτίδης, Περικλής (1892)Ερμηνεία: Περί των εξ απροσεξίας θραυστάντων λάγκνον ή άλλο πήλινο αγγείον