• Άνοιξι πάλι του ξερό τ' 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Ερμηνεία : Άνοιξε πάλιν το κακόν του στόμα κ συγχρόνως άρχισε να κλαίει ακαταπαύστως
  • Άχαρα τα 'χει 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Ερμηνεία: Λέγεται δι' εκείνους, οίτινες ευρίσκονται εις επικίνδυνην θέση ή δεν υπάρχει δι' αυτούς ελπίς σωτηρίας ή δεν υπάρχει ελπίς να εύροσι χάριν – συνων. Λέγεται κ' “Δεν θα τη χαριτώσ'”
  • Εγώ του καβούκι μ' καίιτι, κείνους του τσιγάρου τ' θελ' ν'ανάψ' 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Συνοδεύεται από κείμενο...
  • Θαρρείς πουρδή ήταν κι τουν έκλασι 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Ερμηνεία: Λέγεται προς παίδας, οίτινες λίαν απεμιμήθηνων εις τα ελαττώματα και τας κακάς προαιρέσεις τοις πατέρας
  • Καλώς τα ξυπνητούρια 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Παρά των μητέρων προς τα τέκνα οσάκις ταύτα γενικώς κ΄ ησύχως εξυπνήσωσιν
  • Ντροπίτσα τρώει πετρίτσα 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Ερμηνεία: Λέγεται προς τους εξ' εντροπής ή ανοήτου συστολής ης των αναγακιοτέρων στερουμένους
  • Τα δίν' όφρυδα 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Ερμηνεία: Περί της εξ αμελείας επινείσεως των γονέων και αδυναμίας προς τας ανοήταις κ' απρεπείς πράξεις των παίδων
  • Το γουδί το γουδοχέρι 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
  • Του πάντρεψα 

    Κουρτίδης, Περικλής (1892)
    Ερμηνεία: Περί των εξ απροσεξίας θραυστάντων λάγκνον ή άλλο πήλινο αγγείον