Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Γενεράλι, Εμμανουήλ"
-
Άλλοι τρων στί κήπους κι άλλοι τρών τσί χτύπους
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Το κυνός κακόν ύς απέτισε -
Ακόμη δεν τον είδαμε και Γιάννη τονε λέμε
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Πριν τους ιχθύς ελείν την άλμην τους -
Από σιγανόν ποτάμό, ψηλά τα ρούχα σου
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Ράον φυλάσσειν οξύθυμον, ή σιωπηλόν -
Απού 'ναι γέρως κουζουλός απού τα νειατά του 'ναι
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Α δ' αν μάθη τις, ταύτα σώζεσθαι φιλεί προς το γήρας -
Αργεί ο Θεός και λησμονά ο φτωχός
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Αρχ. Το θείον μέλλει έστι δε τοιούτον φύσει -
Έφαν η μύτη του χώμα
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926) -
Κάλλια 'ν' οι τρείς παρά τσι δυό, κι οι δυό παρά τον ένα
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Ούδ' Ηρακλής προς δυό. Κρείττον οι δυό υπέρ τον ένα -
Καημένος άντρας κι ας κολλά στον τοίχο
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Τοίχο= πρβ. Τ' ασερνικό παιδί είναι στύλος του σπιτιού είναι φως τους σπιτιού -
Ο λόγος σου μ' εχόρτασε και το ψωμί σου φάτο
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Άξιος ει της ευεπείας ούνεκα -
Όπου πονεί ταδόντι κρού' η γλώσσα. Όπου τις αλγεί, κείσε και τον νουν έχει
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926) -
Οντέν είσαι καβαλλάρης, χαιρέτα και τον πεζό
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Πενίαν εισφορών τον όλβιον -
Πούχει τα θάρρη του στο Θεό, αδείπνητος δε θέτει
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926) -
Χίλιοι χρόνοι, χίλιοι τρολοί
Γενεράλι, Εμμανουήλ (1926)Ερμηνεία: Των ηλιθίων απείρων γενέθλια (;)