Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Παπαγεωργίου, Ιωάννης"
-
Θέλ' ορθογραφία απ' τς μυλωνούς τον κώλο
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Κάθετ' η πομπή στη στράτα και γελάει τους δαβάτες
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Κάλλιο λόγια στο χωράφι πάρα μάγκλαβα στ' αλώνι
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)Μάγκλαωα τα = φιλονικίαι -
Κάλλιο οργή θεού παρά βοή λαού
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Καθένας με το λόγο του κι η γριά με τον δικόν της
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Καλή 'ναι η Παναγία, αλλά καλή 'ναι κι η πατουλιά
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)Πατουλιά = το άγρον αγρού, όπου βάτοι, 'ς όπου δυναταί τις να κρυφθή -
Καλόγερος στο φαΐ, όλ' εδώ 'μαστ' ορφανός
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Κατά μάνα κατά τάτα και ο γυιος κι η θυγατέρα
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Κατά μάνα κατά τάτα κατά γυιος και θυγατέρα
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Κατά τον άνθρωπο και το μπάτσο
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Κωφού καμπάνα κι' αν βαρής, τυφλόν κι' αν θυμιατίζης και μεθυσμένον αν κερνάς, όλα χαμένα τά 'χεις
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913) -
Λαβώνω= παραλύω σώμα κ πνεύμα τινός όταν λύκος ιδή εν τα δάση άνθρωπον, πριν ούτος αντιληφθή αυτόν, το βλέμμα του λύκου παραλύει την λειτουργίαν των αισθήσεών του. Τότε δε ανήρχεται πάλιν, όταν κατορθώση να ϊδή ς αυτός τον λύκον όθεν η φράσις: Σων να τον λάβωσεν ο λύκος.
Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)