Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ιωαννίδου, Μ."
-
Το μοναστήρι νάναι καλά καλά κι όσο για καλογέρους
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Το νηλάκι παέι στη μαννάκα του. (= ο ήλιος πάει στη μάννα του).
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Το ξέρει ή το 'μαθε κι ο κουφός βασιλιάς
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Το παιδί δίχως να κλάψη δεν το βζαίνει η μάννα τ'
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Το πιδί και το σκυλί όπως το μάθης
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Το πουλύ το Κυριελέησον κι' ο Θιός το βαρειεστάει
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Το ραπάνι (ή το γκόρτσο) πίσω έχει την ουρά
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Το στάρι όπου κι' αν πάη, στο μύλο θα πέση
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Το φίδι όσο μάκρος έχει τόσο πλάτος γίνεται όταν θέλει να φάη άνθρωπο.
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Το ψάρι απ' το κεφάλι βρωμάει
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Τον Άγουστο για τα πανιά το Μάρτη για τ' αμπέλια
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Τον γάδαρο, που δεν θές, στην πόρτα σου τον βλέπεις
Ιωαννίδου, Μ. (1943)Λένε για έναν γαμπρό που τον προξένευαν αλλού και εκεί δεν τον πήραν -
Τον γύφτο κάναν βασιλιά κι αυτός κοιτάει τα ρείκια
Ιωαννίδου, Μ. (1942)