Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σχινάς, Ορέστης Δ."
-
Τήν ιλιά 'ς τού στόμα, τού τουλούμ 'ς τούν κώλου
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Επί τών πιεζόντων εκείνους εις τούς οποίους ανέθεσαν έργον τι νά τό εκτελέσουν εν ακαρεί -
Της γειτόντσας ταυγό είνι μιγαλύτιρου
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Της γυναίκας η δουλειά είνι όσου είνι ου ήσκιους του βιλουνιού
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Η γυναικεία εργασία προσπορίζει ασήμαντα κέρδη -
Της καλουμάννας του πιδί του πρώτου νά νι κουρίτσ'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ευτυχείς αι μητέρες ων το πρώτον τέκνον είναι θυγάτηρ -
Τι ου κάβουρας, τι του ζουμί τ;
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Τα ευτελή και ασήμαντα πράγματα μικρά κέρδη παρέχουσι -
Τι τρέχ΄ η μύξα σ, Γιάνν΄! - Είνι απ΄ του χειμώνα. - Αμ σι ξέρου κι΄ απ΄ του καλουκαίρ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Προς τους δικαιολογούμενους ότι τα σφάματά των προέρχονται εκ διαφόρων λόγων, εν ω προέρχονται εξ ιδίων των ελαττωμάτων -
Τί βρέχ' ου ουρανός κι δεν του πίν' η γης;
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Τί κάνς, Γιανν'; Κουκιά σ πέρνου, πιδί μ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των αντιλαμβανομένων άλλ' αντ' άλλων -
Τί σού λείπ' κασσιδιάρ' ; Μαργαριταρένια σκούφια
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των ζητούντων να αποκτήσωσι πράγματα ανωφελή, εν ω στερούνται και των αναγκαιοτάτων -
Το γοργόν και χάριν έχει
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του αίμα νιρό δε γένιτι κι' άν γίν' δεν πίνιτι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του βιό παντρεύ' του στιό
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1917)Αι άσχημοι ευκόλως νυμφεύονται διά τα πλούτη των -
Του γέρου τα καϊνάκια όλου μύξις κι' όλου σάλια, κι του νέου τα καϊνάκια όλου μόσχους κι κανέλλα
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του γινάτ βγάλ' μάτ'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του γιούφτου βασιλιά τουν έκαναν κι μαρό γύρηυι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Μαρό λίγουν οι γύφτοι τον άρτον -
Του γραμμένου άγραφου δε γένιτι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Ουδείς δύναται να αποφύγη το πεπρωμένον. Ομοίαν έχουν και Τούρκοι “Γκαζιλάν bουζουλμάς” = το γραμμένο δε χαλνά -
Του γρούν κι τη μούτσκα τ να του κόψς, πάλι 'ς του γκιρίζ' θα τη βάν'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Γκιρίζει=λ.τουρκική σημαίνουσα τους οχετούς δι' ών διοχετεύονται τα περιττώματα.