Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Νεστορίδης, Κ."
-
Ο άντρας να τα μπάζη με το φτυάρι κι η γυναίκα να τα βγάζη με την τρίχα, δεν θα βρεθούνε ούτε σπίρτα
Νεστορίδης, Κ.Επί ασώτων γυναικών, αίτινες τάχιστα καταστρέφουσι τον οίκον -
Ο άρρωστος απ' τα χείλη και ο νηστικός απ' τα μάγλα
Νεστορίδης, Κ. -
Ο αγουροφάγος έφαγε κι ο ωρμοφάγος έμεινε
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των προλαμβανούντων και ωφελουμένων πλειότερον των αναμενούντων τον αρμόδιον καιρόν -
Ο αγουροφάγος έφαγε ο ουρμοφάγος έμεινε
Νεστορίδης, Κ. -
Ο αδελφός μου βασιλιάς κι΄εγώ σκλάβα του
Νεστορίδης, Κ.Επί της αδιαφορίας των αδελφών προς τας αδελφάς -
Ο αδελφός μου βασιλιάς κι΄εγώ σκλάβα του
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί της αδιαφορίας των αδελφών προς τους αδελφούς -
Ο αετός μύγες δεν πιάνει και με μύγες δε χορταίνει
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των περιφρονούντων τα μικρά και ευτελή -
Ο ακριβός κι ο ψεύτης ταιριάζουν γλήγορα
Νεστορίδης, Κ. (1889)Διότι αλλήλους απατώσι ο ψεύτης βλε΄πειν τον ακριβόν αναγκάζεται να υποσχεθεί, αλλα επι τέλους δεν πληρώνει -
Ο ακριβός πολλά πληρώνει και ο οηνός μακρυά πηγαίνει
Νεστορίδης, Κ. -
Ο αλογοσούρτης δέ βρίσκει παλούκια να δέση τ' άλογό του
Νεστορίδης, Κ. -
Ο αμπασαδόρος ξυλιές δεν τρώγει
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των ισχυρών, οιτινες δεν προσβάλονται ευκόλως και άνευ εκδικήσεως μεγάλης. Σημείωση: Αμπασαδόρος=πρόξενος, απεσταλμένος -
Ο αναμάρτητος πρώτος βαλέτω
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Ο ανήφορος θα δείξη της γριάς το παίνεμα
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Ναύς παλαιά ούχι πλευσίμη (Πόντου;), Ερμηνεία: επί των καυχωμένων διά πράγματα περί α αδυνάτως έχουσιν -
Ο αντρειάς αντρειώνεται το κρύο κι ο χοίρος στο νύχι τ'αγροικάει
Νεστορίδης, Κ. -
Ο απελπισμένος κι από γυμνό σπαθί πιάνεται να γλυτώση
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των εν εσχάτη απελπισία όντων και παντός μέσου επαναλαμβανομένων προς σωτηρίαν -
Ο αποθαμένος φθόνο δε φοβούται
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Του γαρ ουκ όντα πας είπθεν επαννείν, φθόνος γαρ τοις ζήσι προς το αντίπαλον, είπεν ο Περικλής εν τω επταφίου του. Δεινοί γαρ ανδρί πάντες εσμέν ευκλεαί ζώντι και θανόντα δ' αινέσαι -
Ο αποθανών δεδικαιώται
Νεστορίδης, Κ.Ερμηνεία: Επί των αποφευγόντων να κατακρίνωσι τους αποθανόντας