Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 41-60 από 64
-
Απλών' κι του ζνάρ'
(1936)Για τους φιλέριδες που ζητούσαν αφορμή για να τσακωθούν. Εκτός δηλ. που είναι πρόθυμος να βιοπραγήση με τα χέρια του και να προκαλέση φιλονεικίες με τα λόγια του, απλώνει και το ζωνάρι του γι ανα θίξη τους άλλους και να ... -
Απλών' του ζνάρ' τ' για καβγά
(1936)Για τους φιλέριδες που ζητούσαν αφορμή για να τσακωθούν. Εκτός δηλ. που είναι πρόθυμος να βιοπραγήση με τα χέρια του και να προκαλέση φιλονεικίες με τα λόγια του, απλώνει και το ζωνάρι του γι ανα θίξη τους άλλους και να ... -
- Από πού 'σαι, καρδαμάκ'(ι); Απ' αυτό τό bοστανάκ'(ι)
(1936)Λέγουνταν γιά τούς ανθρώπους εκείνους, πού δέ μπορούσαν ν' αποφύγουν τις συνέπειες τής καταγωγής τους. Αντιστοιχεί η παροιμία αυτή μέ τή γνωστότερη “κατά τόν μπαρμπα-Γιάννη...”. Ήταν όμως ονειδιστική γιά τά ελαττώματα τών ... -
- Από πού 'σαι, κλωναράκ'(ι); - Από κείνο τό δεdράκ(ι)
(1936)Γιά κείνους πού δέν μπορούσαν ν' αποφύγουν τίς συνέπειες τής καταγωγής τους. -
Από τ' αυτί κι στου δάσκαλο
(1936)Λέγουνταν περί της αμέσου ενέργειας, τόσο για σοβαρές περιπτώσεις όσο και για αστείες. -
Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα, και πέφτω μεσ' στη θάλασσα και πλέω σα bαλτάς
(1936)Λέγουνταν για όσους έλεγαν ασυναρτησίες και ακατάληπτα πράγματα, ιδιαίτερα για όσους δεκίμαζαν να γράψουν στίχους -
Αργεί, άμα δε λησμονεί
(1936)Εννοούσαν το Θεό, ο οποίος δεν λησμονεί τις κακίες των ανθρώπων και τις τιμωρεί -
Αργεί, άμα θαματουργεί
(1936)Εννοούσαν το Θεό, ο οποίος δεν λησμονεί τις κακίες των ανθρώπων και τις τιμωρεί -
Ας λείψ' το λάδ' από τ' φακή, να διούμε τι αξίζ'
(1936)Λέγουνταν γι' ανθρώπους, πού χωρίς νά κοιπιάσουν βρέθηκαν μέ περιουσία καί νόμιζαν καί οι ίδιοι ότι είναι αξιόλογοι άνθρωποι. Επίσης, όταν ήθελαν νά διατρανώσουν τή νοστιμάδα ενός φαγητού ή γλυκίσματος, πού τού έδιδε ένα ... -
Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ούκ έχει
(1936)Αυτή την παροιμία στο Αυδήμι την συνήθιζαν όταν ήταν Σαρακοστή και ήθελαν να προτρέψουν ένα μουσαφίρη να φάγη αρτήσιμα, αδιάφορο αν ο μουσαφίρης δεν ήταν ούτε οδοιπόρος ούτε καν ξένος παρά ένας γείτονας ή συγγενής τους ... ... -
Αυτά δι θα μας πάνα στου Δεσπότ'
(1936)Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες -
Αυτά δι θα μας πάνα στους Αγά
(1936)Ήθελαν με την παροιμία αυτή να χτυπήσουν τη ματαιοδοξία και τις επιπόλαιες φροντίδες -
Αυτό δα είναι για να γελάη του γ'ρούν'
(1936)Όταν κανείς έκαμνε ή έλεγε κάτι πολύ το ανόητο, που θα ήταν δυνατό να κάμη αίσθηση και να δημιουργήση σχόλια και έξω από τον κύκλο των ενδιαφερομένων -
Αυτός πιρναει κι τσ' χάdρες
(1936)Δηλαδή μπορεί να περάση και ο ίδιος μέσα από μια χάνδρα. Άνθρωπος που τα καταφέρνει όλα -
Αυτού σε θέλω κάβουρα, να πηδάς στα κάρβουνα
(1936)Όταν έβλεπαν κανένα να κάμνη ένα δύσκολο έργο εις το οποίον δεν ήταν συνηθισμένος -
Αφέντης σκύλλον ώριζε κι ο σκύλλος την ουρά του
(1936)Για όσους έβαζαν να κάμουν μια εργασία κι εκείνοι την ανέθεταν εις άλλους μικροτέρους των -
Αφού έχ΄ς μασιά, γιατί να καις τα χέρια σ;
(1936)Το έλεγαν για να υποδείξουν την ευκολία που υπήρχε για να γίνη ένα έργο, και που ένας αδαής δεν την εμεταχειρίζετο -
Εδώ είν' η Παράδ'σο εδώ είναι κι' η Κόλασ'
(1936)Ερμηνεία: Το έλεγαν όταν έβλεπαν να τιμωρήται η κακία ή να αμείβεται η αρετή