Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σπανδωνίδη, Ειρήνη"
-
Καλότ' χος που είδε κι έκρυζε, αλλιά π' δεν είδε κι είπε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Καλότ'χος πούειδε κι έκρυψε, αλλιά π' δεν είδε κι είπε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Καλυβάκι μου και πορδοκαλυβάκι μου
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Κατά μάννα, κατά τάτα, κατά γιο κι η δυχατέρα
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Κατά μάννα, κατά τάτα, κατά γιο κι η δυχατέρα
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Κατά του αγά και το πεσκέσι
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Πεσκέσι (το) = το κοτσκέσι, το δώρο, το φιλοδώρημα, ειδικά το δώρο για να εξαγοράσης την εύνοιαν του (Τούρκου) αφέντη -
Κεράτωνε τον άντρα σου και μάγια μην του κάνεις
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Υπάρχει η πρόληψη ότι ο άντρας μιας άπιστης γυναίκας χαυνώνεται και “προβατιάζει”, σαν να του είχαν ποτίσει μαγιοβότανο -
Κι η μικρή η νύφ' τα κούρταλα τα θέλει, κι η τρανή η νύφ' τα κούρταλα τα θέλει
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Κώλο δέρνεις, κώλο αφίνεις, πάλε κωλαρέντζος είναι
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Όσο κι αν παιδέψεις έναν αναίσθητο, πάλι αναίσθητος θαπομείνει. Κωλαρέντζος, ο = ο τρανός, ο χοντρός, ο αναίσθητος κώλος (σελ. 159, 36) Παραλλαγ. “... πάλι κωλαρέντζος μένει”. Είναι = αντί: είναι, διάβαζε: μένει -
Κώλο δέρνεις, κώλο αφίνεις, πάλε κωλαρέντζος είναι
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Όσο κι αν παιδέψεις έναν αναίσθητο, πάλι αναίσθητος θ' απομείνη -
Λέπ' το λύκο κι αυτός τηράει για τον ντούρο
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Παράβαλε το μύθο του σχολαστικού και του λέοντος. -
Λέπ' το λύκο κι αυτός τηράει για τον ντουρό
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Παρέβαλε το μύθο του σχολαστικού και του λέοντος. Ντουρός (Ο) = τα ίχνη των ποδιών του ανθρώπου ή των ζώων και κυρίως τα ίχνη των θηραμάτων. “Διπλώνει ντουρό, βρίσκει (χανει) ντουρό, μπαίνει στο ντουρό κλπ” Κόβουμε ντουρό ... -
Μάρτης πενταδείλινος και πάλι πεινασμένος
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Πενταδείλινος = κατά του οποίον δειλινίζουν πέντε φορές, 6, 159, 39 -
Με γκαϊδόνε πλάγιασες, το πρωΐ θα γκαϊδίσεις
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Γκαϊδός, η, η = γκαβός, δηλαδή στραβός, τυφλός, αλλήθωρος, γκαϊδίζω -
Με ξένα χέρια φίδια πιάνονται
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Μικρά παιδιά, μικρά φαρμάκια, τρανα παιδιά, τρανα φαρμάκια
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστ'κά μη δίνετε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Για παραμελημένα και κακοδιοικημένα πράγματα