Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καζαβής, Γεώργιος Ν."
-
Το ξύλον ήβγεν αφ' τομ Παράδεισο
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Το πάθος, μάθος
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Το πολύ περίσσιο, χαλά το ίσιο
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Το πουλί γνωρίζεται από το κελάδημα του, κι ο άθρωπος από την ομιλιάν του
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Το πρόσωπο τ' αθρώπου είναι σπαθί
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Το πρώτο λάθος μάθημα, και δάσκαλος για τ' άλλα
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Το φείδι θωρείς και την αποσυρματιάν του γυρεύγεις;
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Τον αδιάντροπό σου φίλο, μήτ' εσύ να τον εντρέπεσαι
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Τον αποσπερινόν θυμό, φύλαγέ τον το πωρνό
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Τον αποσπερινόν θυμό, φύλαέ τον το πωρνό
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Τον αράπηγ κι αν τον λούνης, κρίμα τα σαπούνια που χαλάς
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Τον θέλ' ο Θεός να καίεται, κανείς μην τον λυπάται
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Τον ξένον εις το σπίτι σου, για μάρτυρα τον έχεις
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Του αχάριστου η ψυχή τρούπιο πιθάρι μοιάζει που το γεμίζεις με νερό και μονομιάς αδειάζει
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Του κόσμου το περίπαισμα, τογ κόσμο περιπαίζει
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Του λωλλού κι' αν ερμηνεύγης, κρύο σίδερο δουλεύγεις
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Του νοικοκυρού το μάτι, είγ' κοπριά μέσ' στο χωράφι
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940) -
Του οχτρού σου να μην ακούς τα λόγια που σου λέει ούτε της γεναικός ποτέ, που σου ΄μιλά και κλαίει
Καζαβής, Γεώργιος Ν. (1940)