Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ιωαννίδου, Μ."
-
Όμοιος τον όμοιο του κι η κοπριά στα λάχανα
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Όπ' γης και πατρίς
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Όπ' έχει πολύ καρπό μυρίζει και ποντικίλα
Ιωαννίδου, Μ. (1943) -
Όπ' κοπριά κι συ μαντάρα
Ιωαννίδου, Μ. (1937)Ερμηνεία: Επί των αναμιγνυομένων εις ξένας υποθέσεις -
Όποια έχει πολύν πιπέριν ρίχνει και στη φακή
Ιωαννίδου, Μ. (1943) -
Όποιος δε γεννήθηκε δε θα πεθάνη
Ιωαννίδου, Μ. (1927) -
Όποιος έχει νονό παπά, δυο φορές μεταλαβαίνει
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Όποιος έχει σίδερο γιατί να καίη τα χέρια του!
Ιωαννίδου, Μ. (1941)Άμα βρίσκη κανείς άλλον που του κάνει καλά τη δουλειά γιατί να κουράζεται ο ίδιος; -
Όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Όποιος καή με τη κουρκούτη φυσάει και το γιαούρτι
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Όποιος ντρέπεται πολλά στερεύεται
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Όποιος ντρέπεται πολλά στερεύεται
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Όποιος περπατεί μυρίζει κι όποιος κάθεται βρωμάει
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Όποιος ρωτά δεν χάνει
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Όποιος τη νύχτα περπατάει για κλέφτει για πορνεύει για μάτια μαύρα κυνηγά για σκοτωμό γυρεύει
Ιωαννίδου, Μ. (1937)Περπατάει = ακούγεται το εί μόλις -
Όπου μεις και το ραβδί μας
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Όσο αραίνουν τα σκόρδα τόσο χοντραίνουν τα κεφάλια τους
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Όσο ζω και δεν πεθαίνω τόσο πιο πολλά μαθαίνω
Ιωαννίδου, Μ. (1942)