Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Νεστορίδης, Κ."
-
Θεέ μου, κάμε με τρελλό να με φοβούνται όλοι
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των επικαλουμένων την τύχην υπό το πρόσχημα της παραφροσύνης -
Θελ' η κούρβα να κρυφτή κι η χαρά δεν την αφήνει
Νεστορίδης, Κ. -
Θεός και γείτονας δε λαθεύουν
Νεστορίδης, Κ. -
Θερίζουν παίρνουν τον καρπό κι η καλαμιά απομένει
Νεστορίδης, Κ.Επί των εγκαταλελειπόντων τους ευεργέτας των. Η παροιμία υπονοεί και τους εγκαταλεπομένας παρθένους υπό των εραστών, αφού προσβάλωσιν -
Θεριό μη τρώς τον άντρα μου και ν' αρνηθώ τη ρόκα μου
Νεστορίδης, Κ. -
Θηλυκό γεννήθηκε
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θησαυρός γνώσεων
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θολό ποτάμι άπεχε και τη φωτιά αναμμένη και τη γυναίκα την κακιά όταν είναι θυμωμένη
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θρέφει λυκουνιά
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θρηνώ και οδύρομαι
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θύμα σύντεκνε, και τ΄ άσπρα
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία : Επί των επανερχομένων εις τον απ΄ αρχής σκοπόν των -
Θύμω΄ ο Μανωλιός κι έβαλε το φεσ΄ αλλιώς
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θύμωσ΄ ο αγάς κι έκοψε την ψωλή του
Νεστορίδης, Κ. -
Θυμάσαι, μητέρα, όταν σε γαμούσαν οι Αρβανίτες; - Παν εκείνα τα ζεύκια, παιδάκι μου
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία : Επί των μωρών και ηλιθίων των αναφερόντων και μη εννοούντων την σημασίαν των και επί των αποκρινομένων ομοίως