Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σχινάς, Ορέστης Δ."
-
Κλάν' ου νοικοκύρς; Χέζ' ου μουσαφίρς
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ο οικοδεσπότης πρέπει να είναι παράδειγμα ευκοσμίας, διότι εκ της συμπεριφοράς του εξαρτάται και η των καλεσμένων -
Κλαίν οι χήρες, κλαίν κ' οι παντριμένις, κλαίν κ' ικείνις πο χουν δυο άντροι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των αδίκως παραπονουμένων δια την τύχην των -
Κόπκι του αίμα τ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Κόψι μι, αγά μ, ν' αγιάσου
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Δημώδης υπομνηματισμός της παροιμίας “Έναν κιρό, όταν ου Σουλτάνους πήρι του βασίλειου, τότι έτσ έλιγαν οι άνθρουπ τίς πιρνούσι η ιδέα ότι θ' αγιάσουν, ινώ έπριπι να πάρουν του σπαθί κί να βγούν όξου -
Κόψι ξύλου κάνι Γιάννη
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Κούκους αηδόν' κόστισι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί υπερβολικής δαπάνης δι' ασήμαντα πράγματα -
Κουντά 'ς του ξιρό καίιτι κι του χλουρό
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Πολλάκις και οι αθώοι πάσχουσι ένεκα της γειτνιάσεως αυτών προς τους ενόχους -
Κουρδουκύλσι τέντζιρις βρήκι του καπάκ'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Κουφόν καμπάνα κι' αν χτυπάς, τυφλόν κι' αν θυμνιατίζης κι μιθυσμένουν κι αν κιρνάς όλα χαμένα τά χεις
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των ματαίως αγωνιζομένων να διδάξωσι τι εις τους ανεπιδέκτους μαθήσεως -
Κρασί κουβαλά, νιρό πίν
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των πολύ εργαζομένων ελάχιστα όμως κερδιζόντων -
Κρέας δεν τρώει, άμα τουν κασάπ τουν τρώει
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των υποκριτών των τηρούντων μεν τους τύπους, κατ' ουσίαν δ' όμως όντων αισχίστων -
Κύτταξι απ' αλλού να bαλουθής
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Κώλουν δείρς, κώλουν πης, πάλι κουλαρέντζους είνι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Επί των μη συνετιζομένων εκ των ατυχημάτων των -
Λάδ βρέχ', κάστανα χιουνίζ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των εντελώς αδιαφορούντων δι' υπόθεσίν τινα -
Λαγός πιπέρι έσπιρνι κακό του κεφαλιού του
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί των εξ ιδίας ανοησίας βλαπτομένων -
Λύσι μι απού δω, δέσι μι απού κει
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Πρέπει να φροντίζη τις να απαλάσσηται εκ της εκάστοτε παρούσης αμηχανίας, αδιαφορών αν εις το μέλλον περιπέση εκ νέου εις άλλην