Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυριαζής, Ν.Γ."
-
Που τοσ στενοπερίσσεφτον να μερ πκαστής ποτέ σου.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Πού σεβάζεται στησ' σποράν, εμ μαλλώνει στ' αλώνα.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Πρέπει να ξεύρης του καθενού την τσαέραν που του ταιρκάζει
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Να εκτιμώμεν τον καθένα αναλόγως της αξίας του. -
Σκύλλος με το στανειόν εμ πκιάννει λαόν.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Σπίτιν, όσον να σ χωρεί, τζαι κάμπον όσπου θεωρείς.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Σπίτιν, όσον να σε χωρεί, τζαι κάμπον όσον ειμπορείς.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Να μην είμεθα σπάταλοι και να διαθέτομεν ό, τι εκοικονομήσωμεν προς αύξησιν της περιουσίας μας. -
Σπίτιν, όσον να σε χωρεί, τζαι κάμπον όσπου θωρείς
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Σπίτιν, όσον να σε χωρεί, τζαι κάμπον όσπου θωρείς.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Σπίτιν, όσον να σε χωρεί, τζι κάμπον όσον ειμπορείς
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Να μην είμεθα σπάταλοι και να διαθέτομεν ό, τι εξοικονομήσωμεν προς αύξησιν της περιουσίας μας. -
Σπίτμ μου σπιτάτζιμ μου, τζαι προτοφυλαχτάτζιμ μου.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Μόνον εις το σπίτι μας νομίζομεν τον εαυτόν μας αναπαυμένον. Μιας γραίας ο υιός ευτυχήσας έφερε κοντά του την μητέρα. Η ρκά, καλά να φάη, καλά να πιή, δεν ήτο ευχαριστημένη κια παρεκάληει να επιστρέψη εις το σπιτάκιν της. ... -
Σταλιά σταλιά το νερόλ, λίμνη γίνεται.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Σιγά σιγά το μικρόν και ολίγον, γίνεται πολύ, φυλαττόμενον. -
Σταλιά σταλιά το νερόν, το μάρμαρον τρυπά το.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Σταγόνες ύδατος, πέτρας κοιλαίνουσι. -
Σταλιά σταλιά το νερόν, το μάρμαρον τρυπά το.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Σταγόνες ύδατος, πέτρας κοιλαίνουσι. -
Σταυρέ του Χριστού, βρε Χασάνη, λαλεί του, είντα πασύν τ' αρνί σου.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Στημ πλατυχωρκάσ στενοπαρπάτα, τζαι στην στενοχωρκάμ πλατυπαρπάτα.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Τάσσω τ' αμπέλια μου ν' αρμάσω τα παιδκιά μου, τζ' άμα ταρμάσω τζ' ύστερα, τ' αμπέλια εδ δικά μου
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Επί ψευδών υποσχέσεων δια να επιτύχομεν τον σκοπόν μας. -
Τάσσω ταμπέλια μου, ν' αρμάσω τα παιδκιά μου
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940) -
Τημ πουτάναβ βάλ' την όσσω σου, μα τηγ κλέφτισαν τζαι της σπιούναμ μεν τηβ βάλης.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Η πόρνη δεν θα φέρει τους φίλους της, η κλέφτρα όμως θα φέρη τα χέρια της και η σπιούνα την γλώσσαν της. -
Το σπίτιν του γονηού μου εν να μείνη τ' αγγονιού μου.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)Σηνήθως ο χωρικός προικίζει τον υιόν του ανεγείρων κατοικίαν. Ο μικρότερος υιός λαμβάνει την πατρικής οικίαν. Ούτω το σπίτι του γονιού γίνεται του αγγονιού. Αλλά και ο χαρακτήρ και αι νόσοι είναι κληρονομικαί. -
Το σταφύλιν τόνα με τάλλοθ μωρεί τζαι μαυρίζει.
Κυριαζής, Ν.Γ. (1940)