Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε."
-
Τον ήμαθα να κουλουμπά 'υρεύει να με πνίξη
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Η διδασκαλία εις τους αχαρίστους και αναιδείς βλάπτει τους παρέχοντας ταύτην -
Του (Γ)εννάρη το φεγγάρι παρά ώρα να 'ναι μέρα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ωροσκοπική παροιμία δηλούσα ότι αι σεληνοφώτιστοι ημέραι του Ιανουαρίου είναι τόσον φωταυγείς δια το αίθριον του ουρανού, ώστε να προσομοιάζουν σχεδόν με την ημέραν -
Του αμαλιού το βέρβελλο γλήορα ξεραίνεται
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ο μη έχων επαρκείς πόρους ταχέως εξαντλείται -
Του καλαφάτη τοις πομπές η πίτσα τοις στσεπάζει
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935) -
Του λωλού το αχτύλι στου καούρου τη τρύπα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ερμηνεία: Επί εκμεταλλεύσεως των ανοήτων -
Τσ' απού σε πάρη για χαρά, η πίκρα ετ του λείπει
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται επί ανθρώπων οίτινες, αντί της ελπιζομένης παρ' αυτών ευδαιμονίας, προσπορίζουσι λύπας -
Τσαινούριο καλαθάτσι μου τσαί που να σε κρεμμάσω, (να σε κρεμμάσω στα ψηλά μη τύχη τσαί σε χάσω)
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ερμηνεία: Το Αον ημιστίχιον λέγεται παροιμιωδώς επί νέων προσώπων ή πραγμάτων, τα οποία ιδιαιτέρως τιμώμεν, περιφρονούντες τα παλαιά -
Τσύππωτνο δυμπωρνο, λίαν πρωί
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται κυριολεκτικώς επί των προσώπων ή των περιστατικών ών η καλή ή κακκή αρχή προεικάζει και το μέλλον των -
Τω φρονίμω τα παιδιά πριπ πεινασου μαερεύγου
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Σαφής -
Των ακρι(β)ώ τα πράματα οι χαροκόποι τρώτ τα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Των φιλάργυρων αι περιουσίαι μετά θάνατον διασπαθίζονται -
Υπέρ τον άμμο της θαλάτσου
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Επί αφθονίας -
Φτου σου (δ) αυλί σαν άψης
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται επί αγανακτήσεως δια το αδύνατον της επιτεύξεως του σκοπού μας, όπως δηλ. Το πτυόμενον δαυλίον δεν σβήνει εύκολα, έτσι συμβαίνει και με τας ιδικάς μας ακάρπους προσπαθείας -
Φτωχός ανέχριος, καθάριος πλούστσος
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ανέχριος=ο άνευ χρέους, ο μη οφείλων. Πτωχός μη χρεωστών είναι αληθώς πλούσιος