Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Δημητρίου, Ιωάννης"
-
Σκρόφα πιδιμούς δεν είχε τα γουρνόπλα παίδηνι
Δημητρίου, Ιωάννης (1914)Ερμηνεία: Προκειμένου περί ανηθίκου ηθικολογούντος -
Σκύλα 'π' τή βιά τς κάν τά κτάβια στραβά
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Τ' χουριάτ' του σκνί μουνό δέ τ' φτάν' διπλό τ' περσεύει
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Τ΄ είχες Γιάνν; Τ΄ είχα πάντα
Δημητρίου, Ιωάννης (1914)Ερμηνεία : Περί της μη βελτιώσεως της θέσεως -
Τα μάτια που δε φαίνονται γλήγορα λησμονιώντι
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Τα μούτρα σ' για βραστουγάλα
Δημητρίου, Ιωάννης (1914)Ερμηνεία: Όταν ορέγεται τις τι ανώτερον των δυνάμεων του -
Τά νιάτα, βήχας κι παράς δέγ κρύβουντι
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Το αίμα νερό δε γίνεται [γένιτι]
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Το ήμερο τ' αρνί βζαίν' δυο μαννάδες τ' άγριο καμμιά
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Του κανάτ π' πάει πουλλές βουλές 'ς τη βρύσ' κάπουτι δε θα γυρίσ'
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Του κινούργιο του κόσκινο ψηλά του κριμάνε
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Του λύκου τουνε λέπουμι τουν τούρο γυρεύουμι
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Του μάτ τ' ανθρώπ' δε χουρταίν
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Του μήλου που κάτ' 'ς τη μλιά θα πέσ'
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Του χουριό δε σι θέλ' τί γυρεύς τ' παπά το σπίτ
Δημητρίου, Ιωάννης (1914) -
Τουν εβάναμε 'ς τα καπούλια και μας βγάν κι του σαμάρ
Δημητρίου, Ιωάννης (1914)Ερμηνεία: πλεονεξία -
Τς νύχτας τα καμώματα τα λέπ η μέρα κι γελάει
Δημητρίου, Ιωάννης (1914)