Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σπανός, Χαράλαμπος Ν."
-
Από του άη Λιά, βγάζει λάδιν η ελιά
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Ας είν' μικρό τ' αλώνι σου και ας είν' μοναχικό σου
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Γεννάρι μήνα κλάδευε, φεγγάρι μη γυρεύεις
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)Τη λένε επειδή οι δουλιές δεν σώνονται ποτέ -
Ίρις η Κερασολένη
Γι' αυτήν πίστευαν οτι είναι η ζωνή της Παναγίας και οτι φαίνεται για παρηγοριά οτι θα παύση η βροχή και δεν θα γίνη ξανά κατακλυσμός. Τα παιδιά όταν την βλέπουν λένε, “Άϊ κερασολένη ο άντρας σου πεθαίνει και τα παιδιά σου κλαίνε και σ' είσαι στολισμένη; Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Δος μου κυρά τον άντρα σου και σένα δεν σου πρέπει
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Είναι ακριβότερα από το σφουγγάτον του Άη Γιώργη
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)Παροιμία για τα ακριβά πράγματα. Σφουγγάτον = είδος ομελέττας. Σχετικώς Βλ. Σελ. 296 -
Είσαι συ κακό σιτάρι, μα κ' εγώ κακό δραπάνι
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Είχεν κι' η Μαρού.....κι ήσκυβιε κι' ηθώρηντο
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Εκατόν καβαδοφόροι, ένας ήταν που τα φόρει, κι' όλοι σούνταν και ληγούνταν σαν εκείνον που τα φόρει
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Εκεί που είν' ο παπάς είναι και τα ράσα του
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Εκείνο που θα σου δείξει αν θάσαι οικονομικώς ανεξάρτητος δεν είναι εκείνο που σοδεύεις αλλά εκείνο που ξοδεύεις
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Εκείνοι πώχουν τα γένια ας εύρουν και τα κτένια
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Ευχή γονιού σου έπαρε και στο βουνό ανέβα
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Ευχήν γονιού σου έπαρε και στο βουνό ανέβα
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)