Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ανδριώτης, Νικόλαος Π."
-
Αποθαμμένου το πουγκί αναποδα γυρίζει (sic)
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1940) -
Απού τα κεράσια ως τα βύσσινα
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1940) -
Αραγίδα, η: νεράϊδα, φάντασμα. Τα μισάνυχτα βγαίν’ οι γι – αραγίδις.
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926) -
Αυγουσταγκάλιαζε, μοναχοθέριζε
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1956)Όποιος αγκαλιάζει τη γυναίκα του τον Αύγουστο,θερίζει μόνος του τον επόμενο Μάϊο, γιατί η γυναίκα του τότε θα είναι λεχώνα. -
Αυτός δέ δίνει αλάτι στό δούλο του
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1940) -
Βάζ' τ'ς φουνές η κλέφτς για να μπάσ' η νκουκύρς
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926) -
Βάστα με να σε βαστώ, τίμα με να σε τιμώ, βόηθα με να σε βοηθώ
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. -
Γέλα με να σι γιλώ, να πιρνούμι dου γκιρό
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926) -
Γενάρη μ' γέννα του πιδί, για να του μηναξώσου
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. -
Γινήκαν κώλους κι βρακί
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1928) -
Δε bατώ σι σάπχιου σανίδ'
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926) -
Δε dου πρέπ' dου κασίδ' μπαρμπαρέζκου φέσ'
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926) -
Δε σου πιστεύγω κι αν μου λες, το (γ)άλα (γ)αλανό 'ναι
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. -
Δεν αγροικάει του βρακί τ' να μάση
Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1940)