Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π."
-
Είνι διάουλους μι τα πέταλά τ'
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Ερμηνεία: πανουργότατος, επιτηδειότατος -
Είνι θηρίον ανήμερον
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910) -
Είνι να γελούν κ' οι πικραμέν'
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Οι τεθλιμμένοι. Η ερμηνεία της ομοία με της προηγουμένης, επί γελοιοτάτων προσώπων, μορφασμών, λόγων, πράξεων -
Είνι να πιθνήσκς απού τα γέλοια
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Επί γελοιοτάτων προσώπων, μορφασμών, λόγων, πράξεων -
Είνι να τούν ακούς κι να σ' πάν' πέντι πέντι
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Επί ανθρώπων δεινών και επικινδύνων -
Είνι να τουνγ κουρτίις κι να κάθισι να τουν ακούς
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Ερμηνεία: Επί των τερπνώς και ευτραπέλως, ζωηρότατα και παραστατικώτατα αφηγουμένων τι -
Είνι να τρώς κι να γλύφς τα δάχλα σ'
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Ιδία επί λίαν ευγέστων ζυμαρικών και γλυκισμάτων -
Είνι σ' κιουτκός
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Ή άλλως. Έχει παράστημα, φυσιογνωμίαν, συμπεριφοράν. -
Είπ' ου διάουλους να γέν' κι γένκι
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910) -
Είπε ν' αιάσ' κι ξιπάιασι
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910) -
Εις γρόσια ; εις γλώσσα
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1915) -
Εις γρόσια ; εις γλώσσα
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1915) -
Ζιάει κ' η μάννα σ' κι ου πατέρας σ'
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Είναι οιονεί πρόσκλησις προς συμμετοχήν εις το γεύμα απευθυνομένη προς επισκέπτην άμα τη ενάρξει του γεύματος προσερχόμενον -
Η ακρίβεια φέρ' κι τη φτήνια
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910) -
Ήλιους κι βρουχή – παντρεύουντ' οι φτουχοί. Ήλιους κι χιόν' – παντρεύοντ' οι αρχόντ'. Ήλιους κι' αντάρα – παντρεύουν τηνγ κουμπάρα
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910) -
Ήρθ' η αραδίτσα μ', καλ' κατακαλμιρίτσα μ'
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Λέγεται αστείως εις παρθένον όταν υπανδρευθείσης πρεσβυτέρας αδελφές της έλθη η σειρά του ιδικού της γάμου -
Ηύρ' ου Φίλιππους τουν Ναθαναήλ
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1916) -
Ηύρις διάουλουν να γιλάις
Αναγνωστόπουλος, Γιώργος Π. (1910)Ερμηνεία: Ειρωνικός: είναι ανώτερος απάτης και παραπλανήσεως