Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σπανδωνίδη, Ειρήνη"
-
Το πρώϊμο πουλί λαλεί και κελαϊδεί το, το όψ'μο πουλί ουϊδέ λαλεί, ουϊδέ κελαϊδεί
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Το σκατό πίττα δε γένεται, κι αν γένει, σκατίλας θα μυρίζει
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Τον καλύτερο σου, γάϊδαρο να τονε δεις, μην τον καβαλικέψεις
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Η αξία της καλής συναναστροφής, καλύτερα να μείνης νηστικός και να συναναστραφής καλύτερους -
Τον καλύτερό σου, γάϊδαρο να τονε, μην τον καβαλικέψεις
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Τρανέψαν (ή αξήναν ή μεγαλώσαν) τα παιδάκια μ' τρανέψαν τα φαρμάκια μου
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Τρανή χαψιά και μ'κρό λόγο
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Φεύγα τ'ν νύχτα, άμα πέφτουν οι αμπάρες
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Όσοι φοβούνται το βάσκανο συναπάντημα – ιδίως οι κυνηγοί – ας φεύγουν απ΄ το χωριό μόλις, το βράδυ, αμπαρώνει ο κόσμος