Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Τ' άι Λιά βγαίνει το λάδι στην ελιά
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Τ' άσπρα, κατεβάζουν τ' άστρα
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Τ' αγγεία γενήκαν θυμιατά, και τα σκατά λιβάνια, και των απανθρώπων τα παιδιά γενήκαν καπετάνιοι
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Όταν ανέρχονται άνθρωποι που δεν αξίζουν -
Τ' αγίου το τεφτέρι είναι μεγάλο
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Και γράφει δηλαδή τα ταξίματα και τα περιμένει -
Τ' Αγιά Αντριά αντρειώνεται το κρύο
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Τ' αδικοκάμωτο φλουρί που δεν το γράφ' ο νόμος δύσκολα το κληρονομά ο τρίτος κληρονόμος
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Όσα αποχτηθούν άδικα, χάνονται γρήγορα -
Τ' ακατάστατα γένουνται καλότυχα
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Τ' αμπέλι θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Κάθε πράμα θέλει και την προστασία του -
Τ' αμπέλια βρίσκω αμπελουργοί και τα καράβια ναύτες, τα ρούχα τα καλόρρουχα ανθρώποι και φορούν τα
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Κανείς δε χάνεται -
Τ' αναμέλη τη γυναίκα ο Γληγόρης την επήρε
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Τ' ανεγέλο κάτσε στη στράτα κι ανεγέλα το διαβάτη
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λεν στους κακούς που κοροϊδεύνουν άλλους -
Τ' αρφανό ο γεις το δέρνει με πηλό κι άλλος με το χαλίκιν
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Τ' ορφανό ορφανίζεται για να κακοτυραννίζεται
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Τ'ράω τι κλει η πόρτα μου, δε με μέλλει τι λέει ο κόσμος
Λιουδάκη, Μαρία (1940)