Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυρμιζάκη, Αγλαΐα"
-
Τ' αθρώπουν τη γλώσσα την πρωτοτρώει ο όφις
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Ισοδύναμο με το “μη προτρεχέτω η γλώσσα της διανοίας” λέγεται για τους κακεντρεχείς που σπεύδουν να εκφέρουν κακή γνώμη εναντίον ενός άλλου -
Τα γράφ' η μοίρα στο χαρτί πελέκιο δεν τα κόβγει κι ανέ πελέκιο κόψη τα, η μοίρα δεν τα λειώνει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Ισοδυναμεί με το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον -
Τα κάτεχα τα ξέχασα, τα 'ξερα δε θυμούμαι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Ισοδύναμο με το μαθαίνουν κι οι αμάθητοι, ξεχνούν κι οι μαθημένοι -
Τα λίγα αρνιά βόσκουνται καλλιά
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τα μάθια δεν έχουνε διασάκι, μα 'χουν αρχοδιά και τάξι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Οφείλομε να τιμούμε τους άλλους, όχι γιατί το επιβάλλει η ανάγκη, αλλά η αξιοπρέπεια -
Τα πλούτη πάνε κι' έρχονται κι' άθρωπος δε φτωχαίνει τα κάλλη κι' η παλληκαριά γκάβγει μα δε γαέρνει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τα πλούτη πάνε κι' έρχονται κι' άνθρωπος δε φτωχαίνει τα κάλλη κι' η παλληκαριά γκάβγει μα δε γαέρνει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τα φάνε τα κάλλη μου, τα ρούχα η – ομορφιά μου και τα καλλά τα άρματα είν' η παλληκαριά μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τα φάνε τα κάλλη μου, τα ρούχα η – ομορφιά μου και τα καλλά τα άρματα είν' η παλληκαριά μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τη ράχι μου πυρομάχι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Το λένε στους κυνηγούς, που από πρώτα είναι βέβαιοι για την αποτυχία τους, δηλαδή να χρησιμοποιήσης τη ράχι μου για τζάκι να μαγειρέψης το κυνήγι που θα βρης -
Τίμια πορπάτα κι' όσο θέλεις πάτα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Το βερεσέ κρασί δύο φορές μεθεί
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Το διπλό κρασί κι οι διπλές ραβδές ζαράρι δεν κάνουνε
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΚατά το “ο βρεγμένος βροχή δε φοβάται” -
Το ήμερο αρνί τρώει πολλώ μανάδω γάλα, τ' άγριο καμιάς
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Το κακό αντρίτσι, όλο γρίτζι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)Λέγεται για τον ανίκανο για μια εργασία, για κείνον που ολοένα μουρμουρίζει -
Το μη θάψης μην απελπίζης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα