Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καψάλης, Γεράσιμος"
-
Τα καμε ρόϊδο
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ανθρώπων οίτινες δια της αναμειξέως των χειροτερεύουν μιαν υπόθεσιν -
Τα λόγια είνι σαν τα κιράσια
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των αλληλοϋβριζομένων προς δήλωσιν ότι η ύβρις φέρει ύβριν -
Τα νιάτα κι τη γεια κανείς δε τα βαρέθηκε
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των κοινώς ποθητών πραγμάτων -
Τά βαλε με τα Γριβινά (Φθιώτις)
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί ισχυρού (ιδία πολιτικώς). Γρεβενά λ. κουτσοβλαχική σημαίνουσα φρούριον. Ενταύθα πρόκειται περί της γνωστής κωμοπόλεως -
Τάνδρισμαν και το τούρκισμαν έναν εν
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Δια της πέμπτης παροιμίας η αλλαξοπιστία αναγνωρίζεται ως η εσχάτη των συμφορών, δια τούτο προς αυτήν παρέβαλε την υπανδρείαν της η κακοτυχήσασα γυνή -
Της νύχτας ο κατής πολλά κάν'
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Τι είσ' ιδρουμένους; με λουλόν απέλευα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Την φράσην λέγει ο συζητών με ισχυρογνώμονα -
Τι να σου κάμ ου ταμπουράς, όταν λείπη ου μπερντές
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των χωρίς γερό μυαλό πολυμαθών ανθρώπων -
Τί του θέλ' ν του γουμάρ' στη χαρά; ή για ξύλα ή για νιρό
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Το πολύ το θάρρος φέρει στην κοιλιά το βάρος
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ζωηρών νεανίδων, αίτινες δια του προς τους νέους θάρρους κινδυνεύουσι να καταστώσιν έγκυοι -
Του γάλα τρέφει του πιδί, κι ου ήλιους του μουσκάρ' κι του κρασί του γέροντα τουν κάνει παλλικάρ'
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Η παροιμία δηλοί ότι πρέπει να παρέχηται εκάστω ότι αυτώ χρησιμεύει -
Του Ρώσου πρέπει τάλογον, του Φράγκου το καράβιν, του Άραβος η κάμηλος, του τουρκου ταγαλίκιν
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Εις την πρώτην παροιμίαν τον τονίζεται ως χαρακτηριστική ιδιότης του τουρκου, το αγαλίκι, να είναι δηλ., ο αφέντης, διά τον οποίον δουλεύουν άλλοι -
Του φύγι ένας βλάχος
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί του περδομένου. Είναι η παροιμία χαρακτηριστική της προς οτί βλάχους περιφρονήσεως. -
Τού αγά έτον τό χαΐγ, εδέβα μ' άτο
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Εκδηλούται πόσον εκολακεύετο πολλάκις ο δυστυχής ραγιάς διότι ο αγάς τον εδέχθη στο καΐκι του -
Τουν Αράπ' κι αν λευκάν'ς στουν αερά σπίτγια φκιάν'ς
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των επιχειρούντων αδύνατα -
Τουν Γιάννη αναφερνάμε κι' ου Γιάνης πίσου απ' τημ πόρτα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των αφικνουμένων καθ' ην στιγμήν γίνεται περί αυτών ο λόγος -
Τουν κασσιδιάρη όταν τουν λιές για τη κασσίδα, τουμ πειράϊζς
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Ο έχων ελάττωμα τι ενοχλείται ακούων ν αγίνεται περί αυτού λόγος -
Τουν πούρτσιουν γαμούν, η γίδα β'λιάζει
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Η παροιμία λέγεται, ότε δε διαμαρτύρεται ο αδικούμενος αυτός, αλλ' άλλος τις