Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καψάλης, Γεράσιμος"
-
Ρουμαίϊκος καβγάς, τουρκικους χαλβάς
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Δια της έκτης, διά της οποίας στιγματίζεται το φίλερι των Ελλήνων... -
Σ΄κώθηκιν ου Γιούφτους να χουρέψη, έσπασε του νταούλι
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ανθρώπων οίτινες αστοχούν και εις εργασίας, εις ας πάντες οι άλλοι ευδοκιμούν -
Σα τουν κόρακα με του χαμπέρι
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των λησμονούντων τας εντολάς ας έλαβον ή τας υποσχέσεις ας έδωσαν. Εκ του κόρακος της κιβωτού του Νώε η παροιμία -
Σαν ξεζεύουνδουλευτάδες τότες ζεύουν οι αγάδες
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Δια της δευτέρας ειρωνικώτατα ονομάζεται δουλειά ή ακόλαστος δισκέδασις των Τούρκων, οι οποίοι όταν ετελείωνεν η ημέρα και οι εργάται θα ανεπαύοντο, τότε οι αγάδες θα ήρχιζον το έργον των (θα έζευον) τα όργια των δηλ. -
Σαν σου βαστά τη γυναίκα σου ο καδής, που θα πας να κλαφθής;
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Σηκώθηκε ο βοιβόντας και πήγε στο ζαμπίτη
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Ζαμπίτης = στρατιωτικός διοικητής, αστυνόμος. -
Σκότωσέ μ' αγά, γ' αγιάσης
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Η πρώτη παροιμία λέγεται υπό τού εξαντλήσαντος πάντα τά επιχειρήματα τού δικαίου του πρός τον αμετάπειστον, εκ κακής προθέσεως, αντίδικον Τούρκον. Εκ φόβου ο αδικούμενος χριστιανός αρκείται να απευθύνη μόνον ελαφράν ... -
Σκυλλί γαυγίζει, καρ'βαν πιρνα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Την φράσιν λέγουν οι έχοντες απτάς αποδείξεις περί τινος υποθέσεως, αλλά και γυνή υβριζομένη προς την υβρίζουσαν αυτήν γειτονισσαν, Πρλβ. Π.Π.Α. 34 (συλ. Κατζιούλη 1337) και βεν. Π. 108, αρ. 18 -
Στα είκουσι δε γνώστιψις, στα τριάντα δε καζάντσις, ούλα χαμένα τά χεις
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Βέροια. Περί των επιχειρούντων εις γεροντικήν ηλικίαν ν' αποκτήσωσι περιουσίαν. Καζάντι = λ. Τούρκ = κέρδος -
Στου ζήτουλα μη δείχνης πόρτις αλλά κουμμάτια
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των συμβουλευόντων αντί να παράσχωσι την αιτουμένην συνδρομήν -
Τα καμε ρόϊδο
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ανθρώπων οίτινες δια της αναμειξέως των χειροτερεύουν μιαν υπόθεσιν -
Τα λόγια είνι σαν τα κιράσια
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των αλληλοϋβριζομένων προς δήλωσιν ότι η ύβρις φέρει ύβριν -
Τα νιάτα κι τη γεια κανείς δε τα βαρέθηκε
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των κοινώς ποθητών πραγμάτων -
Τά βαλε με τα Γριβινά (Φθιώτις)
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί ισχυρού (ιδία πολιτικώς). Γρεβενά λ. κουτσοβλαχική σημαίνουσα φρούριον. Ενταύθα πρόκειται περί της γνωστής κωμοπόλεως -
Τάνδρισμαν και το τούρκισμαν έναν εν
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Δια της πέμπτης παροιμίας η αλλαξοπιστία αναγνωρίζεται ως η εσχάτη των συμφορών, δια τούτο προς αυτήν παρέβαλε την υπανδρείαν της η κακοτυχήσασα γυνή -
Της νύχτας ο κατής πολλά κάν'
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Τι είσ' ιδρουμένους; με λουλόν απέλευα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Την φράσην λέγει ο συζητών με ισχυρογνώμονα