Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 32-47 από 47
-
Ο ανάλατος εσάστην τζι ο αρμυρός επετάχτην
(1956)Εστάσην=φτειάχτηκε (το γ' ενικόν έχει σχεδόν πάντοτε ν εις το τέλος εξισούμενον με το α΄προσωπο ωρισμένων χρόνων) -
Ο μακρύς εσάστην τζι ο κοντός επετάχτην
(1956)Πρέπει να είμεθα προνοητικοί εις τας διαφόρους ενεργείας μας -
Όποιος έSHιει έγνοιαν ας γυρέβκει κτένια
(1956)Όποιος έχει ανάγκη από κάτι πρέπει να φροντίση να το ανεύρη -
Όποιος παπάς λουτουρκά σε δκυό εκκλησίες της μιας γελά της
(1956)Το αυτό ως και το προηγούμενον, δηλ. Το της Γραφής “Ουδής δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν” Λουτουρκα = λειτουργώ, δκυό = δυό, γελά = ξεγελώ, αδικώ -
Οκνιάρης γάδαρος εις το ανήφορο κλάνει
(1956)Το οκνηρό γαιδούρι εις τον ανήφορο πορδίζει. Εν προκειμένω λέγεται δια τους ανθρώπους που βαρυούνται να κάμουν μιαν δουλειάν και το ρίχνουν εις την κουβέντα, το καλαμπούρι ή το τραγούδι για να περάση η ώρα και ν' αποφύγουν αυτήν -
Οκνιάρης γάδαρος εν πάντα βαριγομαρκάρης
(1956)Το οκνηρό γαιδούρι είναι πάντοτε βαριφορτωμένο. Εν προκειμένω ισχύει και δια τους ανθρώπους -
Στων αμαρτωλών την χώραν ο Θεός τον Μάϊ βρέχει
(1956)Την λένε οι Καριώτες επιδή την βροχή του Μάϊ την θεωρούνε πολύ επιζημία -
Το Shοινίν του χωρκάτη μονόν εν εφτάνει τζιαί διπλόν φτάνει
(1956)Μονόν = μονός ή ον. απλούς. Λέγεται δι' όσους επιζητούν να κάμουν κάτι, το οποίον η κατάστασις του βίου των δεν επιτρέπει -
Του καθενού ο νους του εν ζορνές τζι όπως θέλει παίζει τον
(1956)Δηλοί την διαφοράν των νοοτροπιών, ήτις παρουσιάζεται παρ' ανθρώποις -
Του κόσμου τ' αναέλαστρον, ο κόσμος αναελά του
(1956)Το αναέλαστρον=σημαίνει εκείνος που περιγελά τους άλλους. Αναελώ, - άστρον=περιγελώ