Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καψάλης, Γεράσιμος"
-
Να λιλί δώσ' μ τσιτσί
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Να μη τό χη η κούτλα τ΄ να καταβάζ΄ ψείρες
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Ταυτόσημος : φύσιν πονηράν μεταβαλείν ου ράδιον -
Ο αγάς δέρνει εμένα | εγώ δέρνω σένα
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Ο αγάς μου έχει και άλλον αγά
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Υπήρχον ραγιάδες οι οποίοι υπείλουν τόν εκβιαστήν διά προσφυγής είς ανωτέραν αρχήν -
Ο Θεός να μας φυλάγη από Σαλονικιό Εβραίο, από Αθηναίο Ρωμιό και από Εγριπιώτη Τούρκο
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Δια της τελευταίας (13ης) παροιμίας εμφανίζονται οι χειρότεροι αντιπρόσωποι των τριών συνοικουσών εν ταις ελληνικαίς χώραις φυλών, Ελλήνων, Τούρκων,Εβραίων -
Ο καδής μας κατατρέχει, που θα πάμενα κριθούμε;
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Ο καιρός πολεί τα ξύλα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Ερμηνεία: Η παροιμία λέγεται ως συμβουλή προς εκμετάλλευσιν των περιστάσεων -
Ο κατής γαμεί τη μάννα του κ' εμέ ποιός θα με κρίνη
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Ο καφές του Κολοκοτρώνη έμου τυλώνει, έμου πυρώνει!
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Ο λαγός στ' αμπέλι βάλ' η σύβραση στο τηγάνι
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ομιλούντων περί αβεβαίων κερδών ως βεβαιοτάτων -
Ο λαγός στ' αμπέλι βάλ' το σύβρασμα να γένη
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ομιλούντων περί αβεβαίων κερδών ως βεβαιοτάτων -
Ο παράς όταν υπάρχη, κάνει θάματα πολλά. Τα στραβά τα κάνει ίσια και τα άτοπα καλά!
Καψάλης, Γεράσιμος (1916) -
Ό τι θυμάσαι χαίρισι, κι ό τ΄ έχ΄ς μην πουρεύς
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των ζώντων με όνειρα -
Ό,τι εύρη ο καλός αγάς, ας δεκατίση
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Όλοι οι χοίροι μιά γενιά και έχουν γουρούνι μπάρμπα
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)