Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Μ' είδες αλευρωμένο και μ' επήρες αλευρά
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Μ' όλα τ' αγκάθια μάλωνε, κι απού τσ' ακνίδες λείπε
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Με τους ισχυρούς μην τα βάζης -
Μ' όποιο δάσκαλο καθίσης τέτοια γράμματα θα μάθης
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Μ' όποιον δάσκαλον καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθης
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Μα μετά τόσα βάσανα πάλι η ζωή γλυκειά 'ναι
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Μα συ θαρρείς για τσ' όμορφους εδόθηκε η-γι-αγάπη για τσ' όμορφους, για τσ' άσκημους κι όπου ριχτή το μάτι
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Ο έρωτας είναι για όλους, όμορφους κι άσκημους -
Μά σάν πλουτίση άθρωπος θαμπώνεται τό φώς του, δεν τον γνωρίζει τό δικό άν είναι κι αδερφός του
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Μάζεψε τα κατουρημένα του κι έφυγε
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Μάθε, γέρο, γράμματα τώρα στα γεράματα
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Μάνα για τα παιδάκια της κάτω στη γη πηγαίνει, για του παιδιού της τα παιδιά ακόμη κάτω πάει
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Τα εγγόνια αγαπιώνται πολύ -
Μάνισ' ο λαγός και το βουνό χαμπάρ' δεν έχει
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λεν όταν ένας θυμώνει σε κάποιο χωρίς αυτός να ξέρη τίποτε -
Μάννα θώρειε, παίρνε κόρη, κύρη θώρειε, παίρν' αγόρι
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Μάννα θώριε, παίρνε κόρη, κύρη θέριε, παίρν' αγόρι
Λιουδάκη, Μαρία (1932) -
Μάραθο το μάραθο γεμίζει η γρά τον κάλαθο
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Μάρτ' ς, γδάρτ' ς, παλουκοκαύτ' ς
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Μάρτης και Σετέμπρης δώδεκα με δώδεκα
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Ερμηνεία: Είναι ίσες οι ημέρες κι οι νύκτες -
Μάρτης, γδάρτης παλουκοκαύτης
Λιουδάκη, Μαρία (1938)