Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουρύλας, Ευλόγιος"
-
Μη έσο πολλά δίκαιος ίνα μη αμαρτήσης
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916) -
Ο βλάχος άρχων και αν γενή πάλιν πριτιές μυρίζει
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις χωρικούς είτι και αν γίνουν σώζουσι λείψανα της αγροίκου αυτών συνηθείας. Πριτία: η δυσώσης οσμή των κριών. -
Ο κακός χρόνος περνά, ο δε κακός γείτων μένει πάντα
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916) -
Όποιος έχει τον πόνον, αυτός πονεί, οι δε γείτονες κοιμώνται
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις εκείνους οπου εις τας θλίψεις των παρ' ουδενός βοηθούνται -
Πάσα πομπή με την παρηγορίαν της είναι
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις εκείνους οπου ευρίσκουν δικαιολογήματα εις τα εδικά των σφάλματα -
Παλαιός γάτος ποντίκια νέα αγαπά
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις γυναικομανείς γέροντας, οι οποίοι όσον και αν γεράσουν δεν παύουν να είναι προσηλωμένοι, εις έρωτα νέων γυναικών//Π.Π. Λ. Παλιός 19, πρβλ. Και τ. Γ' 586 λ. Γέρος 19 -
Πολλά ήξευρε η αλωπού, ο δε ακαντζόχοιρος ένα και καλόν
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις πονηροτέρους -
Που υπάγεις, κακή τύχη; Στου πολυτέχνου το σπίτι
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις εκείνους οπου κυνηγούν πολλά, και ουδέ ένα δεν επιτυχένουν και μένουν πάντα ενδεείς -
Πως πηγαίνουν κόρακα τα παιδιά σου; Όσον πηγαίνουν μαυρίζουν
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις τους προβαίνοντας επί το χείρον -
Την γύφτισσαν την έκαμαν βασίλισσαν και αυτή το ντάλε ντάλε φώναζεν
Κουρύλας, Ευλόγιος (1916)Εις το αμετάβλητον αχρείον και κακής διαθέσεως