Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καββαδίας, Γ."
-
Και πειαμένος ντόναι, για να τονε βγάλου απο το σπίτι του, θα πάνε τέσσεροι.
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Και σκουλαρίκια δεν είνα', σταφύλια είναι.
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Και τ στενά κακά, κ η πλαμούτσης σέρνετον!
1876; Καββαδίας, Γ. (1876) -
Και το στανιό ο θεός τό 'δειξε!
Καββαδίας, Γ. (1927) -
Να 'χα τα μου τάζουνε και που ήθελ' αν τα βάλλω!... και που σακκιά για δαύτα
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Να βγω σε στεριά, να χέσω μέσ' στη βάρκα!
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Να πάω πού, να φύγω από το σπίτι μου!
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Να πατήσω σε στεριά και ά ματάμπω χέστεμε.
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Ναν τη σφάξης μα ναν τηνε φάς την την όρνειθα!
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Ναν' καλά το σπίτι μου, που μ' έθρεψε και μ' άξινε!
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Ο γέρος σφίγγει τη γριά και η γριά τον κρέβατο
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Ο Θεός να σε φυλάη απ' τσου πολλούς σταυρούς, και από τα λίγα λόγια.
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Ο Θεός να σε φυλάη από το ρωμιόν που να ετούρκεψε
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Ο καλός ο σύντροφος περσότερο σου δίνει παρά που σου πέρνει
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Ο πόλεμος και το στανιό ένα είναι.
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Όποιοι είν' του σπιτιού, δεν είναι ξένοι.
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Όποιος τάζει δένεται, όλου κι αν ύν άρχοντας
Καββαδίας, Γ. (1876) -
Όποιος τάζει τουν αγίωνε για ναν τονε σχορέσουνε, σένιο που γυρεύεις ναν τσου κάμη κε κείνος συντρόφους του... σένιο που τσου βγάνει μερδικό για να τσεικάσουν... για ναν τόνε βοηθήσουνε
Καββαδίας, Γ. (1876)Σένιο= σημάδι, απόδειξις -
Όποιος τάζει υπόσκεται, κι' α λείψη θέλει χέσημο-... γώνωμα
Καββαδίας, Γ. (1876)