Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Ζήσ', αράπη μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λέει κείνος που του τάζουν κάτι που θ' αργήση να δοθή -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Το λέγουν όταν αμφιβάλουν πως μπορεί να κατορθωθή κάτι -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Όταν λένε σε κάποιο που θα του κάμουν κάτι, μα ύστερα από πολύν καλό -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Λέγεται όταν γίνονται μεγάλες αναβολές για κάποια υπόθεση -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλια
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λέν όταν υπόσχονται κάτι πως θα γίνη πολύ αργότερα -
Ζήτα και μετάδινε να σώσης την ψυχή σου
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Ζήτα να βρης
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Ζημία που δεν έχει κόλυβα, ζημία δε λογάται
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Ερμηνεία: μόνον ο θάνατος είναι ζημιά -
Ζουν κι οι γάτες, ζουν κι οι σκύλοι ζουν κι οι ποντικοί στην τρύπα
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λέν για να δείξουν πως ζουν όλοι αλλά όχι και όλοι καλή ζωή -
Η άσκημη τρώει τσ' όμορφης τη μοίρα
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Η αγάπη φούρια δούδει κι ύστερα κακαποδούδει
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Στην αρχή η αγάπη έχει ζόρε, άμα ικανοποιηθή σβήνει -
Η ακρίδα είχεν εργατιά και κείνη ακριδολόγα
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Το λεει για κείνες που βρίσκονται στη γειτονιά ενώ στο σπίτι τους έχουν δουλειά -
Η αλεπού 'χεν αργατιά κι κείνη ακριδολόγαγε
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λέν για την νοικοκυρά που αφήνει τη δουλειά της για να βοηθήση άλλους -
Η αλεπού δε χώραγε στην τρούπα της, θέλει και κολοκύθια στην ουρά της
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λέν όταν ανακατεύεται κάποιος σε δουλειά ανωτέρη των δυνάμεων -
Η αλεπού εκατό χρονώ, και τ' αλεπουδάκια εκατόν δέκα
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λέν όταν οι μικρότεροι κάνουν το σωφότερο από τους μεγάλους