Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καψάλης, Γεράσιμος"
-
Έδωκαν πρόσωπον τον Αλήν, κ' εσκώθεν κ' εσ' εσεν στο χαλίν
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Έλα πατέρα να σου δείξω που το χει η μάννα μ'
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Έμου πίτα έμου φλασκί, θέλεις και κόττα ψητή;
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Ερμηνεία: Περί των πλεονεκτών -
Έπιασα έναν Τούρκο. - Φέρ' τον κάτω. - Τον φέρνω, μα δεν έρχεται. - Ας τον κι' έλα μοναχός. - Τον αφίνω, μα δεν μ' αφίνει
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Παραλλαγαί αυτής αντί της λέξεως Τούρκος έχουν την λέξιν κλέφτης, ερμηνεία: η πέμπτη φιλοπαιγμόνως πως δηλοί ότι όχι μόνον είναι κακός ο Τούρκος, αλλά και επ' αυτοφώρω συλλαμβανόμενος άδικων απειλεί τον αδικηθέντα -
Έχει αφέντης μας αφέντη κι κείνους παραφέντη
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Η παροιμία δηλούσα την αλληλεξάρτησιν,λέγεται ιδία ως απειλή κατ' αδικούντος υφισταμένου υπαλλήλου. -
Έχει Γιούφτου καρδιά
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί της ιτέας προς δήλωσιν ότι τα ξύλα της χωνεύουν στη φωτιά ταχύτερον από τα ξύλα των άλλων δέντρων. Και οι βούλγαρόφωνοι κάτοικοι των περί την λίμνην Γενιτσών χωρίων λέγουσιν ωσαύτως περί ιτέας. Γιούψσκο σέρτσε=γύφτικη ... -
Είνι απ' τους καλώς σας βρήκα όχι απ΄τους καλώς ορίστε
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περιτών συνηθιγόντων να φιλεύωνται και ουχί να φιλεύωσι -
Είνι γιούφτικα πράματα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί των επιμενόντων εις μηδαμινά κατά την συναλλαγήν -
Είνι ήλιους μι τα δόντια
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Είναι δηλ. Ήλιος χειμωνιάτικος, όστις δεν θερμαίνει τόσον, ώστε να μη συγκρούωνται οι οδόντες. Περί φιλαργύρων σμικροτάτας συνδρομάς παρεχόντων -
Είπεν η αάς “Ε! Παρασκιβγά”
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Εκδηλούται πόσον εκολακεύετο πολλάκις ο δυστυχής ραγιάς, διότι ο αγάς τον εφώναξε με το όνομά του. -
Ελάτε γνωμ' κοί να φάτι του λωλού του βιός
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Γνωμικοί=γνωστικοί. Περί ανοήτου πλουσίου, ού των αγαθών απολαύουσιν οι περιβάλλοντες αυτόν κόλακες. -
Ζέφκι αγάς στ' άχυρα (Λαογρ. Αρχ. Εκ Πατρών)
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Ζέφκι αγάς, στα κόπρια (Βεν. Παρ. 91 Ζ 9)
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Ζέφκι=η λέξις τουρκική, σημαίνουσα διασκέδασις, απόλαυσις -
Η γίδα δε κουτσαίνει απ' τ' αυτί
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Περί πλουσίου υφισταμένου μικράν τινα ζημίαν