Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυρμιζάκη, Αγλαΐα"
-
Δε θα τόνε πης, Αλή; Πέστονε και Μάστρ – Αλή
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Δεν τα βγάζει με το γάϊδαρο και δέρνει το σομάρι
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΌταν αποφεύγη κανείς να καταλογίση τις ευθύνες στον πραγματικόν αίτιο, άμα αυτός είναι δυνατός, και τιμωρεί τους ανίσχυρους, που δε φοβάται να του εναντιωθούν -
Δεντρό που δε με σκέπει, ας ξερριζωθή να πέση
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Δίκια κι άδικα από τον όρκο λείπε
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Δικό μου το μαχαίρι, το ψωμί δικό σου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για κείνους που δεν πονούν τα ξένα πράγματα -
Έκαμε κ' η μύγα αλώνι και γυρίζει και μαλώνει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για τους μεγαλομανείς που δημιουργούν θόρυβο γύρο τους -
Έμπα κ' έβγα κι ανταρέψου κι απ' το σπίτι σου πορέψου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Φρόντιζε να είσαι αυτάρκης -
Ένας πατέρας τρέφφει δέκα παιδιά, και δέκα παιδιά δεν χουν ένα πατέρα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για την αχαριστία των παιδιών προς τους γονείς -
Εγώ μουνα που ήμουνα κολόννα και ραΐνα και τώρα εκατήντησα βουρβουλοπροβατίνα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα -
Εγώ σας έκαμα τα γένεια, έχετε δα και σεις τα χτένια
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Δηλαδή έκαμα το καθήκον μου προς σας, φροντίστε να επωφεληθήτε αυτού του καλού -
Εγώ στραβώνω και πουλώ και συ που βλέπεις παίρνε
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Είδες μάννας κακομοίρας θυγατέρα να χη μοίρα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Ισοδυναμεί με το πεπρωμένον φυγείν αδύντατον -
Είναι και παρέκει αμπέλια κ' έχουν και καλλιά σταφύλια
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Δηλαδή δεν έχω καμμιά ανάγκη να σε παρακαλέσω -
Είντα 'χω γώ να πάθω από τη μοναξιά μου, σαν κάθωμαι στο σπίτι μας και κάνω την δουλειά μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)