Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουμανούδης, Π."
-
Σκλάβον με θωρείς και παρθενιά γυρεύεις;
Κουμανούδης, Π. -
Στ' ακριβό το πράγμα δε χάνεις τον παρά σου!
Κουμανούδης, Π. -
Στήθη μάρμαρον, καρδιά καμμένη
Κουμανούδης, Π. -
Στον πόλεμον σπαθιά δεν δανείζονται
Κουμανούδης, Π. -
Στου κασίδη το κεφάλι έμαθα να μπαρμπερίζω
Κουμανούδης, Π. -
Στους πολλούς αναθεμα δε χωράει
Κουμανούδης, Π. -
Στων αμαρτωλών τη χώραν άδικος κριτής
Κουμανούδης, Π. -
Σύρε ξύγκι στον παστον
Κουμανούδης, Π. -
Σωπάτε όλα τα πουλιά για να λαλήσ' ο μπουφος
Κουμανούδης, Π. -
Τ' άλογο το πληγωμένο ως ιδή την σέλαν τρέμει
Κουμανούδης, Π. -
Τ' άσπρα τα θέλει ο άνθρωπος για την μαύρην ημέραν
Κουμανούδης, Π. -
Τ' Ατσιχόλου το ποτάμι ολ' αξίνες κατεβάζει
Κουμανούδης, Π. -
Τα δικά σ' αμπέλια φράξε και τα ξένα μη γυρεύης
Κουμανούδης, Π. -
Τα παραμύθια είν' αλήθεια
Κουμανούδης, Π. -
Τα παραμύθια σαν δεν ήταν, δεν τα λέγαν
Κουμανούδης, Π. -
Τα σκόρδα όσο αραίνουν τόσο χονδραίνουν
Κουμανούδης, Π. -
Τα τέσσερα μάτια βλέπουν περισσότερον απ΄ τα δυό
Κουμανούδης, Π. -
Τα ως δεν θέλεις γίνονται θέλε τα και ως γίνονται
Κουμανούδης, Π. -
Ταύτα Μ' έλεγεν η νόννα που την γραιά, πολλών καυκάλων Λείπε πόρτες των μεγάλων Γιατ΄ εκεί παιδί μου χάνεις την ψυχήν σου την ζωήν σου Συχν΄ ακόμη το πουγγί σου
Κουμανούδης, Π.Ερμηνεία: Τούτο ίσως εκγεγραμένου τινός ποιήματος -
Την αρκούδα τη φέρουν απ' το βουνό και πάλι μαθαίνει να χορεύη
Κουμανούδης, Π.