Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ταρσούλη, Γεωργία"
-
Εμακρύναν η ποδιές μας και κρυφτήκαν οι πομπές μας
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Εμένα, δε με γέννησε μάννα, με γέννησε μανιτάρα
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Λέγεται συνήθως υπό των παραπονουμένων διότι αδικήθησαν ή ελησμονήθησαν έναντι των αδελφών των -
Ευτούνος, αν τον εύρη κανένας γάιδαρος στο δρόμο θα τονε φάη
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Επί φοβουμένων ανύπαρκτον κίνδυνον -
Ευχή γονέων έπαρε και στο βουνό ανέβα
Ταρσούλη, Γεωργία (1939) -
Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλια
Ταρσούλη, Γεωργία (1939) -
Η έδρα των ξωτερικών είναι στην Πρέβεζα έτσι λένε.
Ταρσούλη, Γεωργία (1939) -
Η καλομπαλωματούσα ενίκησε την πολυπροικούσα
Ταρσούλη, Γεωργία (1943) -
Η κότα πίνει το νερό και τηράει και το Θεό
Ταρσούλη, Γεωργία (1938) -
Η κόττα πάτησε τ' αυγό και βρέθηκε στον ουρανό
Ταρσούλη, Γεωργία (1938)Ερμηνεία: Επί των επαιρομένων δια μηδαμινά πράγματα