Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ρεμπέλης, Χαράλαμπος"
-
Το γύφτο ήθελαν να τον κάνουν βασιλιά κι αυτός ζήλευε τα κάρβουνα
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Δύσκολα ο άνθρωπος λησμονεί παλαιάς έξις και προσφιλή αντικείμενα μεθ΄ ων έζησεν ολόκληρην ζωήν, έστω και αν η νέα κατάστασίς του είναι ασυγκρίτως καλυτέρα της παλαιάς -
Το γύφτο ήθελαν να τον κάνουν βασιλιά κι αυτός ζήλευε τα κάρβουνα
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Δύσκολα ο άνθρωπος λησμονεί παλαιάς έξις και προσφιλή αντικείμενα μεθ΄ ων έζησεν ολόκληρην ζωήν, έστω και αν η νέα κατάστασίς του είναι ασυγκρίτως καλυτέρα της παλαιάς -
Το ήμερο τ' αρνί βυζαίν' δυο μάννες
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Κερδίζει πάντοτε ο ήσυχος και φρόνιμος άνθρωπος -
Το ήμερο τ' αρνί βυζαίν' δυο μάννες
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Κερδίζει πάντοτε ο ήσυχος και φρόνιμος άνθρωπος -
Το κάστανο θέλει κρασί και το καρύδι μέλι και το κορίτσι φίλημα πρωϊ και μεσημέρι
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Συχνάκις αναμιμνήσκονται το κρασί ή το μέλι όταν έχουν κάστανα ή καρύδια ως συμπλήρωμα δε του δυστίχου παροιμίας αναφέρουν και το φίλημα της κόρης -
Το καλό τ' άλογο αβγατάει την ταη μοναχό τ'
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Η αξία πάντοτε δεν παραγνωρίζεται, αλλά ανταμείβεται με τον καιρό, αναλόγωε της ποσότητος και της ποιότητος αυτής -
Το καλό τ' άλογο αυγατάει την ταΐ μοναχό του
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Η αξία πάντοτε δεν παραγνωρίζεται αλλά ανταμείβεται με τον καιρό αναλόγως της ποσότητος και ποιότητος αυτής -
Το καλό το παλληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Ο ικανός άνθρωπος δεν έχει μόνον ένα τρόπον, δια να υπερνικήση μίαν δύσκολος περίστασιν εάν δεν έχη θα προσπαθήση και θα εύρη το μέσον -
Το καλό το παλληκάρι ξέρει κι' άλλο μονοπάτι
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Ο ικανός άνθρώπος δεν έχει μόνον ένα τρόπον δια να υπερνικήση μίαν δύσκολον περίστασιν εάν δεν έχη, θα προσπαθήση και θα εύρη το μέσον -
Το κοινό το βόϊδ' το τρώ' ο λύκος
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Καταστρέφεται πολύ εύκολα ή και χάνεται πολυτελώς εν πράγμα κοινόν επί του οποίου έχουσι πολλοί δικαιώματα κοινοκτημοσύνης -
Το κοινό το βόϊδι το τρώει ο λύκος
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Καταστρέφεται πολύ εύκολα ή και χάνεται πολυτελώς εν πράγμα κοινόν επί του οποίου έχουσι πολλοί δικαιώματα κοινοκτημοσύνης -
Το λύκο τον ηύραμε, την ομπλή γυρεύομε
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Ομπλή = τα ίχνη των πατημάτων ανθρώπου ή ζώου -
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψης τα παλούκια
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Ερμηνεία: Λέγεται όταν το ψύχος του Μαρτίου είναι δριμύτατον -
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψης τα παλούκια
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Ερμηνεία: Λέγεται όταν το ψύχος του Μαρτίου είναι δριμύτατον -
Το μάτ' είναι κιοτής και ο πλάτης είναι μπούρας
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)Αποθαρρύνεται κανείς βλέπων εμπόδια, άλλ' όταν καταβάλη σωματικάς δυνάμεις ευκόλα αίρονται ταύτα -
Το μάτ' είναι κιοτής κι' ο πλάτης είναι μπούρας
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)Αποθαρρύνεται κανείς βλέπων εμπόδια, άλλ' όταν καταβάλη σωματικάς δυνάμεις, ευκόλως ταύτα αίρονται