Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κοντοπάνος, Α."
-
Ποιός σ' το 'βγαλι του μάτ΄; Ου αδιρφός μ'. Γι' αυτό είνι βαθεά βγαλμένου
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ποιος βάν' τα δάχ'λα τ' στου μέλ' κι δεν dα γλύφ'
Κοντοπάνος, Α. (1915)Προς δικαιολογίαν τινός κατηγορουμένου επί καταχρήσεις -
Που θ' εισί; -απέκ' πούγ' κι άνdρας μ'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Που τουν έχ' του π'λι του νου τ' στου κιχρί
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ή συγκεκριμένως: ου νους τ' στου κιχρί -
Πού σι πάν'ν με τρία κι ρούπ' στου γάμου
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Πουθι κρατάει η σκούφια τ'
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί των αγνώστου καταγωγής και πατρίδος -
Πουλυτιχνίτ'ς κι ρημουσπίτ'ς
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Πρώτα θα ιδής του γείτουνα κ' ύστιρα τουν ήλιου
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Πως παν οι τυφλοί στουν Άδ'; Ου ένας κουνdά τουν άλλουν
Κοντοπάνος, Α. (1915)Και συντετμημένον “Σάν οι τυφλοί στούν Άδ'” -
Πως παν τα πιδιά σ' κόρακα; Όσου μ βαν μαυρίζ'ν
Κοντοπάνος, Α. (1915)Ερμηνεία: Επί βαθμιαίας χειροτερεύσεως ιδία ηθικώς -
Ράβι ξύλουνι δουλειά να μή σού λείπ'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Ρουτώνdας πάν' συ κόσμους στ' μ bόλ'
Κοντοπάνος, Α. (1915) -
Σ' 'μ bυρουστιά να κάτσ' να τ' καή ου κώλους
Κοντοπάνος, Α. (1915)Οσάκις επαινείται τις όστις κατά την γνώμην του λέγοντος την φράσιν είναι άξιος όχι επαίνου αλλά τιμωρίας -
Σ' 'ν άκρη τ' τόπ'
Κοντοπάνος, Α. (1915)