Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ."
-
Αλλού θωρεί τζι' αλλού φουρνίζει
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Αλλού βλέπει κι' αλλού φουρνίζει. Ερμηνεία: Επί απροσέκτων -
Αν δεν φατσίησης πα στ' ανώβλιον, εν θωρείς το κατώβλιον
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Αν δε κτυπήσης στ' ανώβλι δε βλέπεις το κατώβλι. -
Αν είναι μήλο θ' ανθίση
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Ερμηνεία: Επι εκείνων οι οποίοι επιτηδεύονται και υποκρύπτουν κάτι -
Αν εν μήλο εν ν' αθθήση
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Ερμηνεία: Επι εκείνων οι οποίοι επιτηδεύονται και υποκρύπτουν κάτι -
Ανάθρεψε το κοράκι να σου βγάλη τα μάτια
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Ερμηνεία: Επί αγνωμόνων, οι οποίοι ευεργετούμενοι ανταποδίδουν κακόν αντί καλού -
Αντάν να θέλη ο γείτος σου παντρεύκεις το παιδίν σου
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Όταν θέλει ο γείτονάς σου παντρεύεις το παιδί σου -
Απ' αντραπή και αγκαστρωθή κακόν αγγάστριν έσσιει
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Όποιος εντραπεί κι εγγαστρωθή θάχη κακόν εγγάστριν -
Απ' όν ακούει του γονιού παρά γωνιάς τζοιμάται
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Όποιος δεν ακούει στο γονιό του, στη γωνία πάει και κοιμάται -
Απ' την εχιόνα στο φίδι
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Ερμηνεία: Λέγεται εις περιπτώσεις καθ' άς εις περιπίπτων εις μιαν συμφοράν αναμένει σωτηρίαν, και αντ' αυτής περιπίπτει εις συμφοράν χειροτέραν της πρώτης -
Απ'όν θέλει να πά στον μύλον πέντε μέρες κοσσινίζει
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Όποιος δεν θέλει να πάη στο μύλο πέντε μέρες κοσκινίζει -
Από είεν βουνά τζιαί κάστρη είεν τοφ φούρνον τζιαί ποθαμμάστην
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Όποιος δεν είδε βουνά και κάστρα είδε τον φούρνον και εθαύμασε. Ερμηνεία: Η παροιμία λέγεται επί των ανθρώπων οι οποίοι εκπλήττονται και από τα πλέον ελάχιστα και ασήμαντα πράγματα -
Απόν αντρέπεται ο κόσμος εν δικός του
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Όποιος δε ντρέπεται ο κόσμος είναι δικός του -
Απόν αππέξω του χορού πολλά τραούδκια ξέρει
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Όποιος είν' έξω απ' το χορό πολλά τραγούδια ξέρει, Ερμηνεία: Δι' εκείνους οι οποίοι θέλουν ν' αναμειγνύωνται εις όλα χάριν επιδείξεως ικανότητος, χωρίς να έχουν αυτήν -
Απόν ημπόρει να δέρη τον γάδαρον δέρνει το σάμαν
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Κείνος που δεν μπορεί να δείρη το γάϊδαρο, δέρνει το σαμάρι -
Απού μ' έκλεψεν μιαφ φοράν νάσιη την κατάραν μου, απού μ' έκλεψεν δκυο νάσιη την ευτζιήν μου
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Κείνος που μια φορά μ' έκλεψε νάχη την κατάρα μου, κείνος που μ' έκλεψε δυο νάχη την ευχή μου -
Απού με κλέψη μιαφ φοράν στραβάρα δική του, απού με κλέψη δκυο στραβάρα δική μου
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Η παροιμία δεικνύει, ότι μετά από κάθε ζημίαν που υφιστάμεθα πρέπει να γινώμεθα προσεκτικώτεροι δια να προλάβωμεν χειρότερα -
Αφήκαμε το θερισμό και βγάζουμε καναβούρι
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954) -
Αφήκαμεν τα θέρη μας τζιαί ξικανναουρίζουμεν
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Ερμηνεία : Επί των εγκαταλειπόντων τα ουσιώδη και περί τα επουσιώδη ασχολουμένων -
Δώσ' του ψουμίν του μάντζιπα πον χαλάλιν του
Κωνσταντίνου, Χαρίλαος Ζ. (1954)Μάντζιπας = φούρναρης