Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 700-719 από 755
-
Τον θάνατο μ' ενούνιζα κι ατό κ' ενούνιζα
(1931)Το θάνατό μου συλλογιζόμουνα κι αυτό δε συλλογιζόμουνα -
Τον καλγιαννίτση θωρούν τον κόκκινος και θαρρούν όλο άλειμμα ένι
(1931)Καλγιαννίτσης, πτηνόν μικρότατον έχον ουράν κοκκίνην. Ινεπ. Επί των αποβλεπόντων μόνο εις την εξωτερικήν λαμπράν όψιν των πραγμάτων, η οποία πολλάκις είναι απατηλή -
Τον κολυμπετήν 'ς σην έμπαν ατ' κι τερπούν άτον, 'ς σην έβγαν ατ' τερούν άτον
(1931)Τον κολυμβητή δεν τον κοιτάζουν όταν μπη, όταν βγη τον κοιτάζουν -
Τον λύκον είπαν ατον 'θ' ευτάμε σε τσοπάνον 'κ' εκείνος πα έκλαψεν. 'Ντο κλαίς;' είπαν ατον- 'Κ' ινανεύ ατο είπεν
(1931)Είπαν 'ς το λύκο ''Θα σε κάνωμε βοσκό'' κ' εκείνος έκλαψε. ''Γιατί κλαίς;'' του είπαν,''Δεν το πιστεύω'' είπεν -
Τον λύκον ετραυαγγέλιζαν κι ατός έλεεν 'του ποπά τ' αιΐδα ακιάν 'πάγ' νε
(1929)Το λύκο τον χαρτοδιάβαζαν κι αυτός έλεγε του παπά τα γίδια εκεί ισαπάνω πάνε -
Τον Μάρτ' ς σην έμπαν ατ' κι τερούν άτον, 'ς σην έβγαν ατ' τερούν άτον
(1931)Ερμηνεία: Το Μάρτη δεν τον κοιτάζουν όταν μπη όταν βγη τον κοιτάζουν -
Τον μισαφίρ' άγγεψον και το σκαμνίν καλοθέκον
(1931)Το μουσεφίρη ανάφερε και βάλε καλά το σκαμνί του -
Τον οκνέαν έστειλαν ατον ΄ς σα ξύλα κ΄ εφορτώθεν τη μεσάν
(1931)Τον έστειλαν τον οκνηρό 'ς τα ξύλα και φορτώθηκε το δάσος -
Τον παλαλόν λένε ούλα, τον γνωστικόν λένε 'λίγα κ' εγροικά πολλά
(1931)Σ τον παλαβό τα λένε όλα, 'ς το γνωστικό λένε λίγα και καταλαβαίνει πολλά -
Τον σκύλλον θυμού και το ραβδίν ΄ς σα χέρα
(1931)Το σκύλλο θυμήσου και το μπαστούνι ΄ς τα χέρια. Κερ. Παραλλαγαί : Τον σκύλλον άγγεψον και το μαγγούρ΄ ετοίμασο (κάνε έτοιμο το λυσάμπρι = ράβδος φέρουσα εκατέρωθεν δέματα, δι ΄ής δένουν τον σκύλλον) Οφ. Ιδέ 1611, 1625 και 1658 -
Τον ταμιρτσήν (ή τεμιρστήν) με το ξυλομάκελλον έθαψαν
(1931)Τον σιδηρουργό με την ξύλινη τσάπα τον έθαψαν