Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σχινάς, Ορέστης Δ."
-
Του γιούφτου βασιλιά τουν έκαναν κι μαρό γύρηυι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Μαρό λίγουν οι γύφτοι τον άρτον -
Του γραμμένου άγραφου δε γένιτι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Ουδείς δύναται να αποφύγη το πεπρωμένον. Ομοίαν έχουν και Τούρκοι “Γκαζιλάν bουζουλμάς” = το γραμμένο δε χαλνά -
Του γρούν κι τη μούτσκα τ να του κόψς, πάλι 'ς του γκιρίζ' θα τη βάν'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Γκιρίζει=λ.τουρκική σημαίνουσα τους οχετούς δι' ών διοχετεύονται τα περιττώματα. -
Του γρούν' αρνί δε γένιτι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του διαμάντ' κι στα σκατά να πέσ' πάλι διαμάντ' είνι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του δώρου δανκό δίνιτι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ο λαβών δώρον τι πρέπει να έχη υπ' όψιν οτι είναι υποχρεωμένος να προσφέρη και αυτός άλλο -
Του ζήτλα πόρτις μη dουν δείχνης
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του κυνηγού του πιάτου ιννιά φουρές είν' άδειου κι μνιά φουρά γιουμάτου
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ομοίαν έχουν και οι Τουρκοι: “Αβτζινίν τεντζερεσι γιουζ dεφά bοκ καϊνάρ bιρ ετ καϊναρ = του κυνηγού ο τεντζερές εκατό φορές βράζει σκατά και μνιά φορά βράζει κρέας -
Του λύειν κι δισμείν 'ς του χέρι τ είνι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του λύκου τουν εκούρευαν κ' ικείνους φώναζι παν τα πρόβατα
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Οι κακοί εν κινδύνω όντες δεν αποβάλλουσι τας κακάς των έξεις -
Του Μάρτ μι πουκάμσου κι τουν Αύγουστου μι κάπα
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του μαναστήρι νάν νι καλά κι καλουγέρ' κόλκου μι σακάσ'
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Λέγεται όταν ο υπάλληλος τις αποχωρεί της υπηεσίας και σημαίνει, όταν ευπορή η οικογένεια είναι δυνατόν να αντικατασταθή ευκόλως ο αποχωρήσας υπάλληλος. Κόλκου μι σακάσ' βουλβαρικά = όσους θέλεις. -
Του ξύλου βγήκι απ' τουν παράδεισου
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ενίοτε αναγκαίον το ξυλοκόπημα, διότι δι' αυτού καλόν επιτυγχάνεται -
Του ξύλου έχ' δύο άκρις γυρίζ' κι 'ς του νοικοκύρ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του πάπλουμα σα μουρμουρίξ', όλις οι δουλειές στραβώνουν
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Όταν η νύμφη είναι κακή και συκοφαντή εις τον σύζυγον της τους συγγενείς του, καταστρέφεται η οικογενειακή ειρήνη -
Του Πάσχα την ημέρα γιννήθκι
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του παίζ' 'ς τα δάχτυλα
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911) -
Του παπί κι του χηνάρ, του διαβόλου του ζηυγάρ
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)Ερμηνεία: Επί συναγωγής φαύλων και μηδαμινών ανθρώπων -
Του πήραν άρουν άρουν
Σχινάς, Ορέστης Δ. (1911)