Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 55-74 από 181
-
Η μητρυιά είναι πιπεργιά κι του προγόνι πυρώνι
(1939)Δια την κακήν μεταχείρισιν και την σκληρότητα της μητρυιάς -
Η μνιά η νύφ' στα γράμματα κι' η άλλη στα κουρκούργια κι΄ η άλλη Πέρα μ' έστειλε, να μάθω καρατζένι
(1939)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Η νύφ΄ απάνω στ' άλογο κι' όπου τη μέλει (sic) πάει
(1939)Περί της εξασφαλίσεως της ευτυχίας και της ανεξαρτησίας ανθρώπου τινός -
Η οικονομία κτίζει πύργους
(1939) -
Η σάρα και η μάρα, και η τρύπα η χουλιάρα
(1939)Περί συναθροίσεων παντοειδών στοιχείων, ιδίως εκ των κατωτάτων στρωμάτων -
Η σκάφ' είναι ζητιάνα
(1939)Την έλεγαν αι νοικοκυραί, όταν είχαν υπόψιν των να πλύνουν ολίγα, αλλά κοντά εις το ένα έπλυναν και το άλλο και απησχολούντο πολλήν ώραν εις την εργασδίαν αυτήν, χωρίς εξ' αρχής να έχουν την πρόθεσιν -
Η τύχ' τ' κορτσού πίσω από τ' bόρτα είναι
(1939)Ότι δεν είναι βέβαιον πότε θα πανδρευθή ένα κορίτσι -
Κάηκα, μάννα μ, κάηκα! Μ' κάηκες για, παιδί μ, άντρας σ πέθανε και δε θα καής; Όχ' και συ, 'π' τουν άνδρα μ', π' του πιττί πό 'χουν στουν γκόρφου μ
(1939)Λέγουν ότι μιά φορά μιας γυναίκας πέθανε ο άντρας και θαμάζονταν πως να κάνη, να κλάψη τον άντρα της. Έλεγε δεν μπορώ να κλάψω; Και τι θα κάνω για να τον κλάψω; Ντρέπομαι και απ' τον κόσμο που έρχεται και βλέπει. Σηκώνεται ... -
Κάθε δέdρο με τον γήσκιο τ'
(1939)Κάθε άνθρωπος έχει την αναλογούσαν εις αυτόν εκτίμησιν και υπόληψιν -
Κάθησε η κουτρούβα να γελάση την κουτσοχέρα
(1939)Εις εκείνους που κοροϊδεύουν τους άλλους, ενώ εκείνοι είναι χειρότεροι από αυτούς -
Κάλλιο πέντε κάρβουνα παρά χίλια πρόβατα
(1939)Έλεγαν ότι το είπε αυτό ένας ποιμήν κατά την ώραν τρομερού χειμώνος -
Καινούργιο κόσκινο, που να σε κρεμάσω; Σα bαλιώσης, που να σε πετάξω;
(1939)Ερμηνεία: Δια τα καινουργά αντικείμενα και δια τις νέας σχέσεις και φιλίας που συνήπτοντο -
Κακιώθ' κε η νυφ', κατσ' λια στη μύτ' τσ
(1939)Την έλεγαν συνήθως τα παιδιά, όταν εκακιώνοντο αναμεταξύ των -
Καλώς τα δέχ'κες, Περμαθούλι. - Να καναδυό ψαράκια!
(1939)Διά τους ανοήτους οι οποίοι επλήρωναν ακριβά τας ανεξόδους φιλοφρονήσεις των άλλων. Έμεινε η παροιμία από γυναικός τινός, που ήλθεν ο άνδρας της από το ταξίδι και εις όσας την συνέχαιρον λέγουσαι το καθιερωμένον “Καλώς τα ...