Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μανούσος, Αντώνιος"
-
Είνε η καρδιά μακρυά απ' τα χείλη
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είνε κομμάτι μάλαμα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είνε κρασί που δεν παίζει
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είνε κώλος καί βρακί
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είνε λόγια χαμένα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είνε μακρυά το σκοτάδι; κλείς τα μάτια να το ιδής
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είνε νύχι καί κρέας
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είνε τής πόρτας μάνταλο καί τής αυγής δραγάτης
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είπα 'ς το κρομμύδι πως έγεινε μήλο, μον έκαιγε
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είπα σου κυρά να κλάνης, μα να μη το παρακάνης
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είπα της γρηάς να χέση, κ' έκατσε κ' εξεκωλώθη
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είπαν του γκέλη ελούσθης; Κι απεκρίθη, εβουρλίσθην κι όλας
Μανούσος, Αντώνιος (1880)Γκέλης = φαλακρός -
Είπε ο γάϊδαρος που πετεινού, κεφάλα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είς τα καλά καθούμενα
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Είχε κ' η κοττού τουτί κ' έσκυφτε κ' εθώρατο
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Εις τα 99 χρόνια γνώσι και 'ς τα εκατό μπάχτι
Μανούσος, Αντώνιος (1880)