Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 49-68 από 72
-
Όποιους ανακατών'τι με τα πίτουρα τουν' τρων οι κόττες
(1906)Ερμηνεία: Επί των αναστρεφομένων μετ' ανθρώπων υποδεεστέρων, χειρόνων αυτού πασχόντων τι μετ' αυτών -
Όποιους βαίν' πρόσφουλου, μαλών' αυγά
(1903)Πρόσφουλου=το φούλι, όστις δίδει αφορμήν ακούει τα επακόλουθα -
Όποιους δεν είιδι σπίτ', είισι φούρνου κι θάμαξι
(1906)Ερμηνεία: Επί των θαυμαζόντων δια τι ανάξιον λόγου, επειδή δεν είδον την τελειοποίηση του είδους αυτού -
Όποιους έχ' φίλους τους αιτούς κουράκους δέν φουβάτι
(1906)Ερμηνεία: Εντ΄ των εχόντων φίλους ισχυρούς καί μή φοβουμένων τους υποδεεστέρους αυτών -
Όποιους κ'νηγάεί δυό λαγοί δεν πιάν' κανέναν!
(1906)Ερμηνεία: Επί των επιδιωκόντων δυό συγχρόνως και ουδέτερον κατορθούντων -
Ούλου 'ς τουν αφρό ου βγαίν'ς
(1906)Ερμηνεία: Επί των κηρυττόντων εαυτούς αθώους διά τι, όπερ μετ' άλλων ομού διέπραξαν, και εις τούτους μόνους αποδίδοντων την ενοχήν -
Πέσι πίττα να σι φάου
(1906)Ερμηνεία: Επί των θελόντων να απολαύσωσι πράγματος τινός χωρίς να εργασθώσι πρός τουτο -
Πέτρα απ' κυλάει μούσκλια δε πιάν'
(1906)Ερμηνεία: Επί των εγκαταλειπόντων την μίαν μετά την άλλην τας εργασίας και μη πλουτιζόντων -
Πες του μου να μη 'ς του πω
(1906)Ερμηνεία: Επί των θελόντων να αποκρύψωσί τι, ο αυτοί έπραξαν ή έχουσι, και αποδιδόντων εις άλλους -
Πήρι ου στραβός κατήφορου
(1906)Ερμηνεία: Επί παντός εξακολουθούντος να πράττη τι, προς ο είναι ανίκανος, ως όταν αγράμματος σιηγήται τι -
Πίττα απ' δεν τρως, τι σε μέλει κι αν καή
(1906)Ερμηνεία: Επί των φροντιζόντων περί πράγματος, αφ' ου ουδεμίαν έχουσιν ωφέλειαν -
Που πας καϊμέν' παλιόβαρκα με την πανένια πάντα
(1906)Παραλλαγή: Εδώ καράβια χάνουντι, ψαρόβαρκες, που πάτι -
Σάββατου κουντογιουρτή, δω σιμά κ' η Κυριακή
(1906)Ερμηνεία: Επί παντός πράγματος ευρισκομένου ει ταις παραμοναίς της εκτελέσεως του -
Σκαλίζουντα, σκαλίζουντα βγαιν' η κόττα τα μάτια τς
(1906)Ερμηνεία: Όταν τις μόνος διά των έργων ή των λόγων βλάπτη εαυτόν -
Σόχου χάρη, κάβουρα, να πηδάς στα κάρβουνα
(1906)Ερμηνεία: Επί των επαιρομένων επί τινι, όπερ είναι συνηθέστατον και ουδέν έχει το εκπλήττον -
Στα παλαιά μ' παπουτσια!
(1903)