Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Καψάλης, Γεράσιμος"
-
Βρήκα πεθερά – σκύλα με νουρά, βρήκα πεθερό – βοϊδοκέφαλο, βρήκ΄ αντράδερφα – κοντοήμερα
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Η παροιμία είναι χαρακτηριστική διά τα συναισθήματα της νύμφης προς τους οικείους του συζύγου της. Βοϊδοκέφαλος = αγροίκος και ανόητος. Κοντοήμερα = είθε να λιγοστεύη ο θεός τας ημέρας των -
Γέροι θέλουν χαϊδέματα, αγάδες θέλουν άσπρα (Λαογραφ. Αρχείον. Εκ Γορτυνίας (3)
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Πρός τους επιδιώκοντας να επιτύχωσι τι. -
Γίdε νdέρατ νέ ούνdε κάνε
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Όλα τα γουρούνια μια μύτη έχουν.Λαογρ. Α' 651. Οι Αλβανοί περί των Τούρκων. -
Για καλά και για κακά | δέσ' τε μου τε τον παπά
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Συνοδεύται από κείμενο... -
Γιέ μου, γιέ μου ζάχαρη, δυγατέρα μου γλυκειά, νύφη μου πικρομυγραλιά, γαμπρέ ξυνοροδοϊδο
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Η παροιμία είναι χαρακτηριστική της διαβαθμίσεως της αγάπης των γονέων προς τα μέλη της οικογενείας των -
Γιούφτικου σπίτ΄ καίγιτι κι βιό λουγαριάϊζ !
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Γρούνι τρώει
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Περί των διατελούντων εν σφοδρώ θυμώ. Συνοδεύεται από κείμενο. -
Γύρευε, αγά μου, την δουλειά σου, κι ο Γιάννης δεν είναι γιά χαράτσι
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Υπήρχον ραγιάδες οι οποίοι ακόμη ηρνούντο την πληρωμήν του κεφαλικού φόρου θεωρούντες αυτόν ως υβριντών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των -
Δε βγήκι ου Ουβρός μι την κασσέλα
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Δέν είμαι 'γώ Χασάνης, Γεώργη μέ λένε
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Διά τής τρίτης υποδεικνύεται η αντίθεσις τού Γεώργη καί τού σκληρού Χασάνη -
Δεν είδα προυκουπή απ' τα μάτια κι' θα διώ απ' τα φρύδια;
Καψάλης, Γεράσιμος (1918)Την φράσιν λέγει ο θρηνών επί τω θανάτω υιού, ότε παρηγορούσιν αυτόν υπενθυμίζοντες ότι έχει εγγόνους. Πρβλ. Αρβ. Π. 33 αρ. 234, Μακ. Ημ. 1913 και Λαογρ. Γ΄. 212 μάτια 1 -
Δεν ρωτάν την Φατιμέκω πότε γίνεται μπαϊράμι
Καψάλης, Γεράσιμος (1923) -
Δίνει την ελιά γιά να πάρ' του τουλούμ'
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Δυό Οβροί ένα παζάρ
Καψάλης, Γεράσιμος (1918) -
Δυό προβιές από 'να πρόβατο
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)Εκ της πρώτης παροιμίας, γεννηθείσης κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας, προκύπτει οτί ο ελληνικός λαός το φορολογικόν σύστημα του τουρκικού κράτους εθεωρεί ως και πράγματι ήτο, καταθλιπτικόν. Το τουρκίκον κράτος δεν ... -
Έδωκαν πρόσωπον τον Αλήν, κ' εσκώθεν κ' εσ' εσεν στο χαλίν
Καψάλης, Γεράσιμος (1923)