Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ιωαννίδου, Μ."
-
Αντίς να βογγάη ο μυλωνάς βογγάει ο μύλος
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Απ' την καρδιά γεράζ' ο άνθρωπος
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Απ' το Θεό κρύβεσαι, απ' το γείτονά σ' δεν κρύβεσαι
Ιωαννίδου, Μ. (1941) -
Απ' το λάγιο το γομάρ να τήνε κατεβάσουνε θα τ'ν πάρη
Ιωαννίδου, Μ. (1942)Δηλαδή άμα έχης, και γύφτισσα να 'σαι θα σε πάρη. -
Από Άγουστο χειμώνα και από Μάρτη καλοκαίρι
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Από Άυγουστο χειμώνα κι' αυτό από Μάρτη καλοκαίρι
Ιωαννίδου, Μ. (1938) -
Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα
Ιωαννίδου, Μ. (1942) -
Από Μαρτιού καλοκαιριά κι από Αύγουστο χειμώνα
Ιωαννίδου, Μ. (1943) -
Αργός στις μελισσούνες!
Ιωαννίδου, Μ. (1942)Λένε για έναν που δεν έχει δουλειά. Αργά και τα βόδια ποου δεν κάνουνε χωράφι εν αντιθέσει προς τα καματερά -
Αρκούδα φαίνεται με στη λίμνη (της Καστοριάς).
Ιωαννίδου, Μ. (1937) -
Αρχαίος Έλλην
Ιωαννίδου, Μ. (1937)Ερμηνεία: επί καλού καί τιμίου ανθρώπου. Τήν φράσιν ήκουσα επανειλημμένως από χωρικόν τιύ βουλγαροφώνου χωρίου Αποσκέπου Καστορίας -
Ας (ή θα) πιούνε και οι πεθαμένοι
Ιωαννίδου, Μ. (1942)Το λεν όταν χύνεται κάτι ή χάνεται, όπως π.χ. Όταν στίβουν τα τσίπουρα στον στίφτη και πέφτει και χάμου -
Ας είνα' καλά ο πατέρας σ' ο Αράπης
Ιωαννίδου, Μ. (1938)Λένε σε άνθρωπο που έχει χρήματα, ηύρε δηλ. Θησαυρό από τον Αράπη