Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Νεστορίδης, Κ."
-
Θεέ μου βρέξε κάστανα και χιόνισε καρύδια
Νεστορίδης, Κ.Επί οκνυρών και αδιαφοριύντων περί του μέλλοντος -
Θεέ μου βρέξε κάστανα και χιόνισε καρύδια
Νεστορίδης, Κ. (1889)Επί οκνυρών και αδιαφοριύντων περί του μέλλοντος -
Θεέ μου βρέξε στη λακκιά μας για να γίνουν τα κουκκιά μας
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θεέ μου πως βαστάς τα κεραμμύδια ξεκάρφωτα
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των μη υπομενόντων τα παράδοξα -
Θεέ μου, βρέξε στην αυλακιά μου για να γένουν τα κουκιά μου
Νεστορίδης, Κ. -
Θεέ μου, κάμε με μουρλό να με φοβάτ' ο κόσμος
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θεέ μου, κάμε με τρελλό (ή μουρλό) να με φοβούνται όλοι
Νεστορίδης, Κ. -
Θεέ μου, κάμε με τρελλό να με φοβούνται όλοι
Νεστορίδης, Κ. (1889)Ερμηνεία: Επί των επικαλουμένων την τύχην υπό το πρόσχημα της παραφροσύνης -
Θελ' η κούρβα να κρυφτή κι η χαρά δεν την αφήνει
Νεστορίδης, Κ. -
Θεός και γείτονας δε λαθεύουν
Νεστορίδης, Κ. -
Θερίζουν παίρνουν τον καρπό κι η καλαμιά απομένει
Νεστορίδης, Κ.Επί των εγκαταλελειπόντων τους ευεργέτας των. Η παροιμία υπονοεί και τους εγκαταλεπομένας παρθένους υπό των εραστών, αφού προσβάλωσιν -
Θεριό μη τρώς τον άντρα μου και ν' αρνηθώ τη ρόκα μου
Νεστορίδης, Κ. -
Θηλυκό γεννήθηκε
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θησαυρός γνώσεων
Νεστορίδης, Κ. (1889) -
Θολό ποτάμι άπεχε και τη φωτιά αναμμένη και τη γυναίκα την κακιά όταν είναι θυμωμένη
Νεστορίδης, Κ. (1889)