Πλοήγηση ανά Λήμμα "άνδρας"
Αποτελέσματα 289-308 από 615
-
Έτσι που γινήκαμεν, αντρούλλη μου, κάλλιον να πεθάνω. Μη κακόσ σου γεναικούλλα μου, κάλλιον να σηρέψω εγιώ παρά να πεθάνης εσού
(1940)Το να χηρεύση ο σύζυγος είναι το ίδιον με το να πεθάνη η γυναίκα του. Λέγεται επί εγωϊστών -
Έτσι που επάθαμεν, αντρούλλη μου, για εσού εν να πεθάνης, για εγιώ εν να σηρέψω
(1940)Εις αμφοτέρας τας περιπτώσεις εκείνος που θα πάθη είναι ένας και ο αυτός -
Εγώ στειλα τον άντρα μου να πάη ς' το Κιμενέβι το κιμενέβι να βρεθή κ' εκείνος να μην έρθη
(1894)Ερμηνεία: Επί των ποθούντων την μη επάνοδον του αναχωρήσαντος. Σημ. Κιμενέβι πιστεύω είναι το τουρκικόν κιμίν-εβί, αντί κιμσενιν-εβί=ουδενός οικία, και ούτω ευοδούται η έννοια -
Είχα άνdρα jανατchή κι καλαθουβιρjουδότ'. Τρεις έπλιγαν κι αυτός έδ'νι κι δεν τ'ς επρόφτινι
(1915)Ειρωνικώς προς σατυρικόν επαγγελμάτων ή ανθρώπων εκφραζόντων ασήμαντα έργα δια μεγάλων λέξεων -
Εμείς εναήκαμεν του γαμησιού, τσ' ο άντρας μας καύκαν έδει
(1940)Δι' όσους κατασπαταλώσιν αλλού αντί εις τον οίκον των -
Εν έδει άντραμ πόφ φοάται τηγ γεναίκαν του
(1940)Κατά συνομιλίαν του Βεζύρη με τον Σουλτάνον, ο πρώτος υπεστήριζεν το ως άνω και αυτός εστοιχημάτισεν. Ο Βεζύρης εταξίδευσε και μετά μήνα επέστρεψε. Ευθύς επισκέφθην τον Σουλτάνον και την βασίλισσαν του, και έπειν ότι έφερεν ... -
Εξέχασα πώς είχ' άdρα κι' ήπαιζα με τα κοπέλια
(1963)Λέγεται κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Π.χ. “Ω δουλειές που τσ' έχω! Ήπιασα τη gουβέdα κι' εξέχασά τσι. Εσ' εδά την ήμοιασες, εκεινής bου λέει, πως εξέχασα πως είχ' άdρα....” -
Ετσά που 'ρθε το χάλι σου, άντρα μου γή εσύ να ποθάνης γή εγώ να χηρέψω
(1938)Όταν θέλη κανείς ν' αποφύγη μιά εργσία, και να ρίξη όλο το βάρος σε άλλον -
Εψές πέθαν' ο άντρας μου, προχτές ο γάϊδαρός μου σήμερο πάει τσ' ο χοιούρος μου τσαί ποιόν να πρωτοκλάψω, ας κλάψω 'γω το γάιδαρο που πήγαινα στο μύλο τσ' άντρας μ' ας τρώη χούματα τσ' εγώ τρώου το χοιούρο
(1908)Γελοιαστικόν ποίημα προς εμπαιγμόν του ήθους των γυναικών -
Εώ χάνομαι 'ια το φιλί κι' αdρας μου ξενοϋρεύγει
(1963)Παραδείγματος χάρη: “Μα είdα θυμητικό να πααίνη όξω να κόβγη τσι dομάτες να τσι μοιράζη, τη στιμής που λαχταρούμεν εμείς τη dομάτα; Εώ 'δα, λέει, χάνομαι...” -
Εώ χάνομαι 'ια το φιλί κι' αdρας μου ξενοφιλεί
(1963)Παραδείγματος χάρη: “Μα είdα θυμητικό να πααίνη όξω να κόβγη τσι dομάτες να τσι μοιράζη, τη στιμής που λαχταρούμεν εμείς τη dομάτα; Εώ 'δα, λέει, χάνομαι...”