Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κορύλλος, Χρήστος Π."
-
Η αργία, η κακή δίαιτα και αι ηδοναί καταλύουν και τα ρωμαλαιότερα σώματα
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η αρετή δεν έχει πατρίδα
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η αρετή είναι ευγένεια, τα δ' άλλα πάντα τύχη
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η αρπαγή δεν είναι καλή
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η αρρεβωνιασμένη γυναίκα είναι η θάλασσα εν γαλήνη. Και άμα παντρευτή, τότε βγάζει τα μπουρίνια της
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η αρρώστια μπαίνει με το σακκί και βγαίνει με τη βελόνα
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η αυγή θε ναν το δείξη τίνους μάννα θε να λείψη
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)Μύθος. Μια φορά δύο σύζυγοι είχαν της μαννάδες τους η οποίαις ετρογώσαντε σα συμπεθέραις. Στο τέλος η γυναίκα αποφάσισε να σκοτώση την πεθερά της με το τσεκούρι και το τρόχαγε. Ο άντρας της από μερικά λόγια της εκτατάλαβε ... -
Η αχαριστία κράζοντας πηγαίνει ως τον Άδη
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η βελανιδιά δεν κάνει κεράσα
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η βελόνα κ' η κλωστή, κάνουμε δουλειά χρύση!
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η γάτα 'σαν δε μπόρεσε να φάη τα ψάργια, τα 'φτυγε, φτ-φτ-φτ
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η γάτα για ένα ψάρι εχάρισε τ' αμπέλι της στο σκυλί για να το πάρη
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η γάτα έχει τα γατάκια της κ' η μάννα τα παιδάκια της
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η γάτα είναι εφτάψυχη!
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η γάτα θέλει τον αφέντη της άκληρον, για ναν την αγαπάη
Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910) -
Η γάτα κ' η γυναίκα είναι εφτάψυχη
Κορύλλος, Χρήστος Π.