Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ."
-
Ας με λένε νταμπασίνα κι ας ψοφώ κι απού την πείνα
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Ας τον το μύλο κι' ας βροντά και το νερό κι' ας τρέχει
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Αυτός είναι βίδα
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919)Ανισόρροπος (Εννοείται οτι του λείπει βίδα, οτι είναι χαλασμένο μυαλό) -
Αψές επήραν οι για γερανοί την κούνια σου
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ.Ερμηνεία: Περί των ψευδώς λεγόντων ότι είναι πολύ νέοι -
Βαριχνάς (Α.Κ.) ο Βραχνάς (Δ.Κ.) εφιάλτης.
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Βιστερά(η) = προσβολή αόραντος πονηρών πνευμάτων
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Βουηθά ο τόπος, Διγενή, και βγαίνει κερδεμένος
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Γάιδαρος είν' ο γάιδαρος άνε φορή και σέλλα
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Γερόντων έπαιρνε βουλή και στο βουνό ανέβα
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Δαιμονισμένος, η, ο= Δαιμονιζόμενος.
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Δέντρο που δε σου μέλλεται, να φάς απ' τον καρπό του, μην κοιμηθής στον ήσκιον του και πάρης τον καϋμό του
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Δεν απόμειν' αρουθούνι
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Δεν φοβάτ' η γρα πως θ' αποθάνη μόνο πως δε θα ζη να μαθαίνη
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Δίκιο κι άδικο, απού τον όρκο λείπε
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ.